Ὁ
πόνος γίνεται τὶς περισσότερες φορὲς τὸ αἴτιο ἀναθεώρησης συμπεριφορῶν
καὶ σχέσεων μὲ ἀνθρώπους καὶ κυρίως μὲ τὸ Θεό. Στὶς περιπτώσεις μάλιστα
ποῦ ὁ πόνος τοῦτος σὲ φέρει ἀντιμέτωπο μὲ τὸν θάνατο τότε ἡ πράξη τῆς
ἀναθεώρησης μπορεῖ νὰ ἀγγίξει καὶ τὸν ἀπόλυτο βαθμὸ μπροστὰ στὴ διάπλατα
ἁπλωμένη ματαιότητα. Ἡ δοκιμασία ἑνὸς ἀσθενοῦς δὲν ἀφορᾶ ὅμως μόνο τὸν
ἴδιο καὶ τὸν τρόπο ποὺ ἐκεῖνος θὰ διαχειριστεῖ τούτη, ὥστε νὰ λάβει τὸ
ποθούμενο ἀποτέλεσμα, τὴν εὐεργεσία δηλαδὴ τῆς ἴασης καὶ ἐν γένει τὴ
σωτηρία τῆς ψυχῆς. Κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος μαζὶ μὲ τὸν πονεμένο
δοκιμάζονται καὶ οἱ πλησίον σ’ αὐτὸν ἄνθρωποι, ὡς πρὸς τὸ θέμα τῆς
διαχειρίσεως τοῦ πόνου ὥστε νὰ καταλήξει ὁ ἀσθενὴς ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι στὴν
ὁδὸ τῆς λύτρωσης.
Μία
εὐλογημένη λοιπὸν ἄσημη γιὰ τοὺς πολλοὺς ἀλλὰ διάσημη γιὰ τὸν οὐρανὸ
Χριστιανὴ γυναίκα, περιγράφουμε σήμερα. Μία γυναίκα ἡ ὁποία μέσα ἀπὸ τὴν
ἐργασία τῆς ἀποκλειστικῆς νοσοκόμας σὲ νοσοκομεῖο τῆς ἐπαρχίας δίδει
ἐδῶ καὶ χρόνια μαρτυρία Χριστοῦ ὁδηγώντας ἀπολωλότα πρόβατα στὴ σωτηρία.
Μία γυναίκα ποὺ ἀθόρυβα βοηθοῦσε καὶ συνεχίζει νὰ βοηθᾶ τοὺς πονεμένους
νὰ κατανοήσουν τὸ Θεό. Μία Χριστιανὴ ποὺ ἁλιεύει χωρὶς φανφαρονισμοὺς
καὶ τυμπανοκρουσίες ψυχὲς κατατρεγμένες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου