Ο ΕΚ ΒΑΤΣΟΥΝΙΑΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΓ. ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ

Άγιος Παρθένιος γεννήθηκε στο χωρίο Βατσουνια του νομού Καρδίτσας στις αρχές του 18ου αιώνα και σ’ αυτήν την περιοχή πέ­ρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Οι γονείς του Αγίου ήταν απλοί και ταπεινοί άνθρωποι έχοντας αγάπη και σεβασμό προς τον Θεό. Έτσι μεγάλωσαν και τον γιο τους μαθαίνοντας σ' αυτόν συγχρόνως την καλλιέργεια της γης και την φροντίδα των ζώων. Στον ελεύθερο χρόνο του ο Άγιος επισκεπτόταν τα μοναστήρια της γύρω περιοχής. Οι καλόγεροι των μοναστηριών μαζί με τον ιερέα του χωριού τον έφεραν κοντά στην Εκκλησία και έτσι καλλιεργήθηκε στην ψυχή του ο πόθος για το υψηλό αξίωμα της Ιερωσύνης. Σημαντικό ρόλο στο δυνάμωμα της πίστεως του στον Χρίστο έπαιξε η αγία ζωή των  δύο μεγάλων Αγίων της περιοχής του, του Αγίου Βησσαρίωνος και του Αγίου Σεραφείμ.
Έτσι ο νεαρός Παρθένιος γίνεται δόκιμος και αργότερα μοναχός. Η άσκηση, η νηστεία, η προσευχή, η εγκράτεια, η αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο γίνονται πλούσιες αρετές που τον στο­λίζουν και τον κοσμούν στην πορεία της μονα­χικής του ζωής. Με αυτές τις αρετές προσήλθε αργότερα ο μοναχός Παρθένιος μπροστά στην Αγία Τράπεζα γονατιστός για να χειροτονηθεί και να λάβει το υψηλό υπούργημα της Ιεροσύνης.
Σύντομα η Εκκλησία εκτίμησε τις αρετές και τα προσόντα του Παρθενίου και τον ανέδειξε επίσκοπο Ραδοβισδίου. Στά κηρύγματά του ο Άγιος Παρθένιος είχε δυο στόχους να επιτύχει. Πρώτον να τονώσει την κλονισμένη πίστη των ανθρώπων της υπαίθρου και δεύτερον να διαφυλάξει στο ακέραιο το ελληνικό φρόνημα και την ελληνική συνείδηση των υποδούλων ανθρώπων. Κατά την παράδοση ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός περνώντας από την περιοχή αύτη συναντήθηκε με τον Άγιο Παρθένιο, συζήτησαν τα μεγάλα προβλήματα των υπόδουλων, και μαζί επισκέφθηκαν το Μοναστήρι της Ροβέλιστας. Γι' αυτούς τους λόγους άλλα κυρίως για τον δεύτερο ο Τούρκος κατακτητής ενοχλήθηκε και θέλησε να σταματήσει τον πατριωτικό αγώνα του Αγίου Παρθενίου.

Σύμφωνα με μια παράδοση ο Άγιος τιμωρήθηκε, καταδικάστηκε και υπέστη μαρτυρικό θάνατο για να συμπεριληφθεί στη χορεία των Νεομαρτύρων της Αγίας μας Εκκλησίας. Σύμφωνα με άλλη παράδοση ο Άγιος κοιμήθηκε οσιακώς στις 2 Ιουλίου του 1777 και ενταφιάστηκε πίσω από το Ιερό Βήμα του Επισκοπικού Ναού των
Αγίων Αναργύρων Βελεντζικού Άρτης.
Στις 21 Ιουλίου του 1810 οι κάτοικοι του χωριού άνοιξαν τον τάφο του Αγίου για να εντα­φιάσουν τον Επίσκοπο Καλλίνικο και μια άρρητη ευωδία πλημμύρισε όλο το χωριό και τη γύρω περιοχή και από τον καταγάλανο ουρανό άρχισε να πέφτει μία λεπτή βροχή. Το «σημείο» αυτό θεωρήθηκε ως απόδειξη αγιότητας του Αγίου, και με ευλάβεια περισυνέλεξαν τα αγία λείψανα και την άγια κάρα και τα τοποθέτησαν στην Αγία Τράπεζα του Ναού.
Τα θαύματα του Αγίου είναι ποικίλα και πολλά και μνημονεύονται από όλους τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Ο άγιος Παρθένιος θεωρείται προστάτης των ζώων και ιδιαίτερα των βοοειδών. Η μνήμη του τιμάται στις 21 Ιουλίου.