Ὁ Ὅσιος Ἀγαθῶν.

Ὁ Ὅσιος Ἀγαθῶν.

Ἀπό τούς λόγιους καί πολύπειρους ἀσκητές τῆς ἐρήμου, πού σοφά ἀποφθέγματα τούς βρίσκονται στό Γεροντικό. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Ὁ Ὅσιος Ἀγαθῶν εἶναι ἐκεῖνος περί τοῦ ὁποίου γράφεται ἐν τῷ Γεροντικῶ, ὅτι ἀκούοντες τινές, ὅτι ἔχει μεγάλην διάκρισιν, ἠθέλησαν νά τόν δοκιμάσωσιν ἄν ὄργιζηται ὅθεν εἶπον εἰς αὐτόν «Σύ εἶσαι ὁ Ἀγαθῶν; ἄκουομεν ὅτι εἶσαι πόρνος καί ὑπερήφανος». Ὁ δέ Ὅσιος εἶπε: «Ναί, οὕτως ἔχει ἡ ἀλήθεια». Πάλιν εἶπον «Σύ εἶσαι ὁ Ἀγαθῶν, ὁ φλύαρος καί κατάλαλος;». Ὁ ὅσιος ἀπεκρίθη: «Ναί, ἐγώ εἶμαι», Οἱ δέ πάλιν εἶπον «Σύ εἶσαι ὁ Ἀγαθῶν ὁ αἱρετικός;» Ὁ ὅσιος ἀπεκρίθη: «Δέν εἶμαι αἱρετικός». Ἐκεῖνοι δέ παρεκάλεσαν αὐτόν λέγοντες· «Διατί τάς μέν ἄλλας ὕβρεις ἐδέχθης, ταύτην ὅμως δέν ἐβάστασας;» Ἀπεκρίθη ὁ γέρων «Ἐκεῖνας ἐδέχθην, διότι εἶναι ὄφελος εἰς τήν ψυχήν μου, τό δέ αἱρετικός εἶναι χωρισμός ἀπό τοῦ Θεοῦ καί διά τοῦτο δέν τό ἐδέχθην». Οἱ δέ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν τήν διάκρισίν του καί ἀπῆλθον ὠφεληθέντες. Ἐπίσης, στό Γεροντικό ἀναφέρεται χαρακτηριστικά ὅτι κάποιος ἀπό τούς Πατέρες τῆς ἐρήμου φώναξε μία μέρα τόν νεαρό ἀκόμη μοναχό Ἀγάθωνα «Ἀββᾶ». Ἕνας ἄλλος ποῦ τόν ἄκουσε τόν ρώτησε: Ἀπό τώρα τόν ἔκανες «Ἀββᾶ»; Δέν τόν ἔκανα ἐγώ, ἀποκρίθηκε ἐκεῖνος, μά ὁ τρόπος τῆς ζωῆς του.