Ο Άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στην Πεζούλα περί τα μέσα του 16ου
αιώνα από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Σωφρόνιο και τη Μαρία. Από
μικρό παιδί διακρίνονταν για τον καλό του χαρακτήρα, την αγάπη του
προς την Εκκλησία, τις φιλομοναχικές του τάσεις, γι' αυτό και πήγε να
μονάσει πολύ νωρίς στην Ι. Μονή της Κυρίας Θεοτόκου τής Κρυεράς Πηγής,
τής σημερινής Κορώνας.
Εκεί στο μοναστήρι, φάνηκαν οι πολλές του αρετές και νωρίς χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και κατόπιν ανέλαβε και ηγούμενος τής Μονής. Αργότερα, νέος ακόμη στην ηλικία, έγινε αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου, γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα να προσφέρει πολλές υπηρεσίες στην Εκκλησία και το δούλο γένος και πολύ να στηρίζει με τα κηρύγματα του και τις περιοδείες του στα Άγραφα τους ραγιάδες, που στέναζαν κάτω από τον Τουρκικό ζυγό. Για τη δράση του λοιπόν τόσο ως ηγούμενος όσο και ως επίσκοπος προκάλεσε εναντίον του το μίσος των αγάδων Τούρκων της περιοχής, οι οποίοι με την ευκαιρία του επαναστατικού κινήματος, που έκανε το 1601 ο Μητροπολίτης Λαρίσης - Τρικάλων Διονύσιος ο Φιλόσοφος ο Σκυλόσοφος, όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι, κατηγορήθηκε και ο άγιος Σεραφείμ ως συνεργός της επανάστασης. Και επειδή με θάρρος και τόλμη αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει και να προδώσει την πίστη του και τον Χριστό προκειμένου να απαλλαγεί από την κατηγορία πού τον βάρυνε, καταδικάστηκε σε θάνατο δι’αποκεφαλισμού, αφού προηγουμένως υπέστη φοβερά μαρτύρια και βασανιστήρια, μέχρι που τον έγδαραν ζωντανό στο σημερινό περίβολο του Ι. Ναού του Αγίου Σεραφείμ στο Φανάρι. Έτσι, τέλος, στις 4 Δεκεμβρίου 1601 ο Άγιος αποκεφαλίστηκε και παρέδωσε την αγία του ψυχή στον αθλοθέτη Χριστό θυσιάζοντας τη ζωή του «για τού Χριστού, την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία».
Η Εκκλησία τον κατέταξε στη χορεία των αγίων και η μνήμη του τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου, η δε αγία κάρα του, που φυλάσσεται στην Ι. Μονή Κορώνας ως πολύτιμος θησαυρός για τον τόπο μας και αγωγός θαυματουργικής δυνάμεως για τους πιστούς. Λιτανεύεται πανηγυρικά στο Φανάρι την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο και την Κυριακή των Μυροφόρων στην Καρδίτσα.
Εκεί στο μοναστήρι, φάνηκαν οι πολλές του αρετές και νωρίς χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και κατόπιν ανέλαβε και ηγούμενος τής Μονής. Αργότερα, νέος ακόμη στην ηλικία, έγινε αρχιεπίσκοπος Φαναριού και Νεοχωρίου, γεγονός που του έδωσε τη δυνατότητα να προσφέρει πολλές υπηρεσίες στην Εκκλησία και το δούλο γένος και πολύ να στηρίζει με τα κηρύγματα του και τις περιοδείες του στα Άγραφα τους ραγιάδες, που στέναζαν κάτω από τον Τουρκικό ζυγό. Για τη δράση του λοιπόν τόσο ως ηγούμενος όσο και ως επίσκοπος προκάλεσε εναντίον του το μίσος των αγάδων Τούρκων της περιοχής, οι οποίοι με την ευκαιρία του επαναστατικού κινήματος, που έκανε το 1601 ο Μητροπολίτης Λαρίσης - Τρικάλων Διονύσιος ο Φιλόσοφος ο Σκυλόσοφος, όπως τον αποκαλούσαν οι Τούρκοι, κατηγορήθηκε και ο άγιος Σεραφείμ ως συνεργός της επανάστασης. Και επειδή με θάρρος και τόλμη αρνήθηκε να αλλαξοπιστήσει και να προδώσει την πίστη του και τον Χριστό προκειμένου να απαλλαγεί από την κατηγορία πού τον βάρυνε, καταδικάστηκε σε θάνατο δι’αποκεφαλισμού, αφού προηγουμένως υπέστη φοβερά μαρτύρια και βασανιστήρια, μέχρι που τον έγδαραν ζωντανό στο σημερινό περίβολο του Ι. Ναού του Αγίου Σεραφείμ στο Φανάρι. Έτσι, τέλος, στις 4 Δεκεμβρίου 1601 ο Άγιος αποκεφαλίστηκε και παρέδωσε την αγία του ψυχή στον αθλοθέτη Χριστό θυσιάζοντας τη ζωή του «για τού Χριστού, την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία».
Η Εκκλησία τον κατέταξε στη χορεία των αγίων και η μνήμη του τιμάται στις 4 Δεκεμβρίου, η δε αγία κάρα του, που φυλάσσεται στην Ι. Μονή Κορώνας ως πολύτιμος θησαυρός για τον τόπο μας και αγωγός θαυματουργικής δυνάμεως για τους πιστούς. Λιτανεύεται πανηγυρικά στο Φανάρι την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο και την Κυριακή των Μυροφόρων στην Καρδίτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου