Ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης πρ. Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαριοφερσάλων κυρὸς
Κύριλλος Α΄ γεννήθηκε στὴν Καλαμάτα τὸ 1901. Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἤταν
Γεώργιος Καρμπαλιώτης. Μετὰ τὶς γυμνασιακές του σπουδὲς μετέβη στὴν Ἱερὰ
Μονὴ τοῦ Ἁγίου Παύλου στὸ Ἅγιον Ὅρος ὅπου καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἀκολούθως
φοίτησε στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν παρακολουθώντας
παράλληλα καὶ παιδαγωγικὰ μαθήματα στὴν Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ ἴδιου
Πανεπιστημίου. Μετὰ τὴν λήψη τοῦ πτυχίου του διορίζεται Πρωτοσύγκελλος
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων καὶ παραμένει
ἔως τὸ ἔτος 1933 ὄταν μετατίθεται ὡς Ἱεροκήρυκας στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη
Μεσσηνίας. Τὸ 1934 μετατίθεται στὴν Στρατιωτικὴ Σχολὴ Εὐελπίδων στὴν
ὁποία καὶ παρέμεινε μέχρι τὸ 1942 ὄταν καὶ ἐξελέγη Μητροπολίτης
Παραμυθίας. Δὲν μετέβη ὅμως ποτὲ στὴν Μητρόπολή του λόγω τῆς εμπόλεμης
κατάστασης. Τὸ 1943 μετατίθεται στὴν Μητρόπολη Ζιχνῶν γιὰ νὰ παραμείνει
ἐκεὶ ἔως τὸ 1951.
Στὶς 25 Σεπτεμβρίου 1951 μετατίθεται στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος στὴν θέση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἰεζεκιήλ. Ἀνέπτυξε πλούσιο ποιμαντικὸ καὶ ἱεραποστολικὸ ἔργο, ἐνῶ ἡ συμβολὴ τοῦ Μητροπολίτου στὴν ἀντιμετώπιση τῶν καταστρεπτικῶν σεισμῶν τοῦ 1954 ποὺ ἔπληξαν τὴν Καρδίτσα, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐρύτερη περιοχὴ ἦταν ἀποτελεσματική. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ἀπέσπασε ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία τὰ συγχαρητήρια καὶ τὸν δημόσιο ἔπαινο ἐνῶ ἡ Ἐλλαδικὴ Ἐκκλησία τὸν τίμησε κι αὐτὴ μὲ τὸν δικό της τρόπο. Ὑποστήριξε τά «Θεσσαλικὰ Γράμματα» καὶ ὑπήρξε συνεργάτης τῆς Ἱστορικῆς καὶ Λαογραφικῆς Ἑταιρείας τῶν Θεσσαλῶν καὶ τῆς Λαϊκῆς Βιβλιοθήκης Καρδίτσης. Ποιμενάρχης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων παρέμεινε ἕως τὸ 1967.
Στὶς 25 Σεπτεμβρίου 1951 μετατίθεται στὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος στὴν θέση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἰεζεκιήλ. Ἀνέπτυξε πλούσιο ποιμαντικὸ καὶ ἱεραποστολικὸ ἔργο, ἐνῶ ἡ συμβολὴ τοῦ Μητροπολίτου στὴν ἀντιμετώπιση τῶν καταστρεπτικῶν σεισμῶν τοῦ 1954 ποὺ ἔπληξαν τὴν Καρδίτσα, ἀλλὰ καὶ τὴν εὐρύτερη περιοχὴ ἦταν ἀποτελεσματική. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο ἀπέσπασε ἀπὸ τὴν ἑλληνικὴ πολιτεία τὰ συγχαρητήρια καὶ τὸν δημόσιο ἔπαινο ἐνῶ ἡ Ἐλλαδικὴ Ἐκκλησία τὸν τίμησε κι αὐτὴ μὲ τὸν δικό της τρόπο. Ὑποστήριξε τά «Θεσσαλικὰ Γράμματα» καὶ ὑπήρξε συνεργάτης τῆς Ἱστορικῆς καὶ Λαογραφικῆς Ἑταιρείας τῶν Θεσσαλῶν καὶ τῆς Λαϊκῆς Βιβλιοθήκης Καρδίτσης. Ποιμενάρχης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων παρέμεινε ἕως τὸ 1967.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου