Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 70 μ.χ.

Ο Ιησούς Χριστός στα ευαγγέλια κατά Ματθαίον 24/κδ΄, Μάρκος 13/ιγ΄ και Λουκάς 21/κα΄ έδωσε μια εκπληκτική προφητεία, που μέχρι σήμερα εντυπωσιάζει για την ιστορική της ακρίβεια στην εκπλήρωση, αλλά και μπερδεύει όσους δεν γνωρίζουν σωστά τη Χριστιανική πίστη, εξ' αιτίας τής δεύτερης εσχατολογικής της εκπλήρωσης. Με μερικές παραμέτρους αυτής τής προφητείας θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο.

1. Η διπλή φύση τής προφητείας

Η προφητεία τού Χριστού, δόθηκε ως απάντηση στα εξής ερωτήματα τών μαθητών του: "Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά, και ποιο το σημείο τής παρουσίας σου και τής συντέλειας τού αιώνα;" (24/κδ΄: 3).

Του έκαναν αυτές τις ερωτήσεις μαζί, επειδή νόμιζαν ότι η καταστροφή τού Ναού τής Ιερουσαλήμ για την οποία μόλις τους είχε μιλήσει, θα γινόταν μαζί με το τέλος τού κόσμου. Στα πλαίσια τής Παλαιάς Διαθήκης, ως Ιουδαίοι, δεν είχαν κατανοήσει ότι οι Παρουσίες τού Χριστού θα ήταν δύο. Νόμιζαν λοιπόν, ότι πολύ σύντομα θα γίνονταν όλα μαζί τα προφητευμένα, και ο Χριστός θα τους απελευθέρωνε από τους Ρωμαίους, μετά την καταστροφή τού Ναού.

Ο Χριστός φυσικά γνώριζε ότι η καταστροφή τού Ναού θα γινόταν πολύ πιο σύντομα, στην ίδια εκείνη γενιά. Και γνώριζε επίσης, ότι για τη συντέλεια τού αιώνος θα απαιτείτο πολύ περισσότερος χρόνος. Έτσι, άρχισε να τους απαντάει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και στις δύο ερωτήσεις, χρησιμοποιώντας την κατάσταση που θα αντιμετώπιζαν σε λίγα χρόνια, ως ΠΡΟΓΕΥΣΗ, ή ως ΠΡΩΤΗ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ τών μελλόντων εσχατολογικών γεγονότων που θα συνέβαιναν αργότερα. Χρησιμοποίησε λοιπόν φράσεις και προτάσεις, που στη μία περίοδο θα εκπληρώνονταν με τον ένα τρόπο, ενώ στην άλλη με άλλο τρόπο, και που και τα δύο αυτά, θα μπορούσαν να γίνουν κατανοητά από τον προσεκτικό μελετητή τών Θείων Βουλών.

2. Αποσπάσματα με άμεση εκπλήρωση στην Ιερουσαλήμ τού 70 μ.Χ.

Ας δούμε μερικά αποσπάσματα από την προφητεία, από τους δύο Ευαγγελιστές, που αποδείχθηκαν ζωοσωτήρια για τους Χριστιανούς τού 70 μ.Χ.:

Ματθαίος 23/κγ΄: "36 αμήν λέγω υμίν ότι ήξει ταύτα πάντα επί την γενεάν ταύτην. 37 Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ, η αποκτέννουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς αυτήν! ποσάκις ηθέλησα επισυναγαγείν τα τέκνα σου ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας, και ουκ ηθελήσατε..."

 Ματθαίος 24/κδ΄: "1 ΚΑΙ εξελθών ο Ιησούς επορεύετο από του ιερού· και προσήλθον οι μαθηταί αυτού επιδείξαι αυτω τας οικοδομάς του ιερού. 2 ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς· ου βλέπετε ταύτα πάντα; αμήν λέγω υμίν, ου μη αφεθή ώδε λίθος επί λίθον, ος ου καταλυθήσεται. 3 καθημένου δε αυτού επί του όρους των ελαιών προσήλθον αυτω οι μαθηταί κατ’ ιδίαν λέγοντες· ειπέ ημίν πότε ταύτα έσται, και τι το σημείον της σης παρουσίας και της συντελείας του αιώνος;..."

"Λουκάς 21/κα΄: "20 όταν δε ίδητε κυκλουμένην υπό στρατοπέδων την Ιερουσαλήμ, τότε γνώτε ότι ήγγικεν η ερήμωσις αυτής. 21 τότε οι εν τη Ιουδαία φευγέτωσαν εις τα όρη, και οι εν μέσω αυτής εκχωρείτωσαν, και οι εν ταις χώραις μη εισερχέσθωσαν εις αυτήν, 22 ότι ημέραι εκδικήσεως αύταί εισι του πληρωθήναι πάντα τα γεγραμμένα. 23 ουαί δε ταις εν γαστρί εχούσαις και ταις θηλαζούσαις εν εκείναις ταις ημέραις· έσται γαρ τότε ανάγκη μεγάλη επί της γης και οργή τω λαω τούτω, 24 και πεσούνται στόματι μαχαίρας, και αιχμαλωτισθήσονται εις πάντα τα έθνη, και Ιερουσαλήμ έσται πατουμένη υπό εθνών άχρι πληρωθώσι καιροί εθνών..."

Ματθαίος 24/κδ΄: "34 αμήν λέγω υμίν, ου μη παρέλθη η γενεά αύτη έως αν πάντα ταύτα γένηται. 35 ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι."

Αυτά τα χωρία, εφαρμόστηκαν κυρίως στην πτώση τής Ιερουσαλήμ τον πρώτο αιώνα μ.Χ., και έχουν σκιώδη εφαρμογή στην εσχατολογία. Άλλα χωρία, έχουν κυρίως εσχατολογική εφαρμογή, και σκιωδώς εφαρμόσθηκαν στην Ιερουσαλήμ τού πρώτου αιώνα. Ευελπιστούμε σε μελλοντικές μας μελέτες να τα αναλύσουμε εκτενώς, καθώς εδώ θα ασχοληθούμε ειδικά με το θέμα τής "γενιάς" που ανέφερε ο Χριστός.

3. Οι παρερμηνεία τής Σκοπιάς

Λόγω τής αγνοίας τους, οι αιρέσεις και οι άπιστοι, παρεξηγούν τα λόγια τού Χριστού, και τα διαστρέφουν, ο καθένας κατά το στόχο του και την επιθυμία του. Όμως τα λόγια του είναι καθαρά και σαφή, για όποιον γνωρίζει την Αγία Γραφή και τη Χριστιανική πίστη. Ας ξεκινήσουμε με την παρερμηνεία τής οργάνωσης τής Σκοπιάς.

Για χρόνια η εταιρία αυτή, δίδασκε ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ότι η επέμβαση του Θεού στα ανθρώπινα, θα γίνει “πριν παρέλθει από τη ζωή η γενιά του 1914” (“Μπορείτε να ζείτε” σελ. 154). Μάλιστα στο περιοδικό της "Ξύπνα", για δεκαετίες το έγραφε σταθερά στην πρώτη σελίδα. Όμως απέφευγε να ορίσει χρόνο για τη λέξη γενιά. Έτσι είχε από παλιά ένα "ελαστικό" νόημα, που το επιμήκυνε όλο και περισσότερο. Ώσπου έφθασε να ορίζει τη γενιά ως την περίοδο ζωής ενός ανθρώπου, "70 και σε ευρωστία 80 χρόνια".

 Δεν θα ασχοληθούμε εδώ με τις αλλαγές που έχει κάνει η εταιρία Σκοπιά στις πολύ παλιές περασμένες δεκαετίες όταν μιλούσε για τη γενιά του 1914. Θα δούμε την πιο πρόσφατη ψευδοπροφητεία της. (Αν ο αναγνώστης ενδιαφέρεται για τις παλαιότερες αλλαγές της εταιρίας για τη γενιά του 1914, μπορεί να βρει πληροφορίες στο βιβλίο του Ρέυμοντ Φρανς “Κρίση Συνείδησης”).

Το δόγμα αυτό για τη γενιά του 1914 η εταιρία Σκοπιά  το στηρίζει σε παρερμηνεία των λόγω του Ιησού στο εδάφιο Ματθαίος 24:34:  “Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη εωσού γείνωσι πάντα ταύτα”

Στο βιβλίο “Μπορείτε να ζείτε” σελ. 154 παρ 8, προσθέτει η εταιρία Σκοπιά τη φράση: “συμπεριλαμβανομένου και του τέλους του συστήματος”. Όμως ο Χριστός δεν είπε τίποτα τέτοιο. Αυτό το υποθέτει η εταιρία Σκοπιά χωρίς να το αποδεικνύει. Στην πραγματικότητα, τα συμφραζόμενα του εδαφίου σε όλη τη συζήτηση αυτή του Χριστού, δείχνουν το αντίθετο.

Κατ' αρχήν, κανένας ομιλητής ή συγγραφέας που αναφέρεται στην Αγία Γραφή, δεν χρησιμοποίησε τη φράση “γενεά αυτή” για οποιαδήποτε άλλη γενιά εκτός από τη δική του. Αν εννοούσε άλλη γενιά, δεν θα έλεγε: "αυτή", αλλά "εκείνη". Ο ίδιος ο Χριστός χρησιμοποιούσε συχνά τη φράση “γενεά αύτη” και πάντοτε εννοούσε τη δική του, τους συγχρόνους του. Αυτό φαίνεται στα εδάφια:

Ματθαίος 11:16-19  “Τίνι δε ομοιώσω την γενεάν ταύτην; Ομοία εστίν παιδίοις καθημένοις εν ταις αγοραίς α προσφωνούντα... ήλθεν γαρ Ιωάννης μήτε εσθίων μήτε πίνων, και λέγουσιν: δαιμόνιον έχει. Ήλθεν ο Υιός του ανθρώπου εσθίων και πίνων και λέγουσιν: Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, τελωνών φίλος και αμρτωλών... ”

Είναι σαφές ότι ο Ιησούς με τη φράση “γενεά ταύτη” ανφερόταν στους συγχρόνους του.

Λουκάς 7:31  “τίνι ομοιώσω τους ανθρώπους της γενεάς ταύτης...;”

Μάρκος 8:38  “ος γαρ εάν επαισχυνθεί με και τους εμούς λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο Υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν όταν έλθει εν τη δόξη του πατρός αυτού...”

Είναι ξεκάθαρο πως η λέξη “ταύτη” προσδιορίζει τη γενεά του ομιλούντος, και όχι κάποιου μετά από 2000 έτη. Όμως, υπάρχει και πιο ξεκάθαρη απόδειξη. Στα παρακάτω εδάφια θα δούμε ότι πριν πει ο Χριστός ότι “δεν θέλει παρέλθει η γενεά αυτή” είπε κάτι άλλο:

Ματθαίος 23:34-36  “...αποστέλλω προς εσάς προφήτας... θέλετε θανατώσει... θέλετε μαστιγώσει εν ταις συναγωγαίς σας... δια να έλθει εφ υμάς (πάνω σας).... Αληθώς σας λέγω πάντα ταύτα θέλουσιν ελθεί επί την γενεάν ταύτην.”

Είναι προφανές, πως εδώ ο Ιησούς μιλάει στους Εβραίους της εποχής του (Ματθαίος 23:29) και τους προφητεύει το διωγμό που θα έκαναν εναντίον των χριστιανών. Δεν θα μπορούσε να αναφέρεται σε κάποιους Φαρισσαίους μεταγενέστερης εποχής, γιατί το Ιουδαϊκό σύστημα καταστράφηκε μέσα στη δική του γενιά, το 70 μ.Χ. Πάνω σε αυτή, τη δική του γενιά, θα ερχόταν το αίμα των σφαγμένων μαρτύρων και ειδικά πάνω στην Ιερουσαλήμ, όπως φαίνεται στα επόμενα 3 εδάφια (23:37-39).

Στο ίδιο αυτό συμφραζόμενο ο Χριστός μίλησε για την καταστροφή του Ναού της Ιερουσαλήμ “Δεν θέλει αφαιθεί εδώ λίθος επί λίθον” (24/κδ΄:1-2). Και αυτά ακριβώς τα λόγια ήταν που προκάλεσαν το ερώτημα “πότε θέλουσι γίνει ταύτα;” (24/κδ΄: 3) των μαθητών του.

Σε αυτό το ερώτημα, λοιπόν, απαντούσε ο Χριστός όταν είπε τα γραμμένα στο 24^ο κεφάλαιο του Ματθαίου, περιλαμβανομένου και του 24:34 που εξετάζουμε “δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γίνωσι πάντα ταύτα.”

Δεν θα μπορούσε λοιπόν να εννοεί καμία άλλη γενεά, παρά μόνο τη γενιά της εποχής του.

Έχουμε λοιπόν 3 μαρτυρίες για το ότι ο Ιησούς μιλούσε για μια γενεά που ήταν ήδη παρούσα:

α) Σύμφωνα με τη γραμματική, αν εννοούσε άλλη, θα έπρεπε να λέει “γενεά εκείνη” και όχι “αύτη”

β) Η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί τη φράση αυτή μόνο για τη γενιά του ομιλούντος.

γ) Το συμφραζόμενο στο Ματθαίος 23:36, δείχνει πως ο Χριστός μιλούσε για τη γενεά του 33-70 μ.Χ. και μάλιστα χρησιμοποιεί τις ίδιες λέξεις “πάντα ταύτα θέλουσιν ελθεί επί την γενεάν ταύτην”

Κάποια στιγμή, ακόμα και η εταιρία Σκοπιά αναγκάστηκε να παραδεχτεί με πλάγιο τρόπο, ότι ο Ιησούς εδώ μιλούσε και για τη γενιά της εποχής του και πως το αίμα που θα ερχόταν πάνω τους, θα οδηγούσε στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. πάνω σε εκείνη τη γενιά!!! Στη Σκοπιά 15/7/1985 σελ 13 γράφει: "Αλλά εκείνη η Ιερουσαλήμ δεν δέχτηκε τον Ιησού σαν Μεσσία και βασιλιά και ποτέ δεν ελευθερώθηκε. Αντίθετα καταστράφηκε από τα Ρωμαϊκά χέρια το 70 μ.Χ. φέρνοντας συμφορά στα τέκνα της". Αν και δεν αναφέρεται ευθέως εδώ στη "γενιά", (γιατί θα τους χάλαγε τότε τη συνταγή για τη γενιά τού 1914), η Σκοπιά εφάρμοσε έτσι τις προειδοποιήσεις τού Χριστού σε ΕΚΕΙΝΗ την Ιερουσαλήμ.

Για χρόνια τα λέγαμε αυτά στους οπαδούς τής Σκοπιάς, και μας έλεγαν "αποστάτες" και "πλανημένους", και ότι όταν θα έρθει το τέλος στο τέλος τής γενιάς τού 1914 θα δούμε το λάθος μας...

Όμως ο χρόνος περνάει αδυσώπητα για τους ψευδοπροφήτες. Και τα 80 χρόνια τελείωσαν. Και τότε η Σκοπιά πήρε τη μεγάλη απόφαση: Να κάνει άλλη μια αλλαγή, για να μπαλώσει την ψευδοπροφητεία της. Έτσι εξαφάνισε από το περιοδικό της "Ξύπνα" την αναφορά τής δεύτερης σελίδας στη γενιά τού 1914. Και ξαφνικά η Σκοπιά "ανακάλυψε" ότι μιλάει το κακό γένος τών ανθρώπων! Διόρθωσε έτσι βέβαια την ανακολουθία τής γραμματικής, που έλεγε ότι η λέξη: "αύτη" μιλάει για κάτι που υπάρχει τη στιγμή που αναφέρεται.

Φυσικά, (όπως συμβαίνει πάντοτε με τη Σκοπιά), για μια φορά ακόμα κατάφερε να επιλέξει μια ερμηνεία που να είναι αντιδιαμετρικά αντίθετη με την ερμηνεία των αγίων της Χριστιανικής Εκκλησίας. Για τη φράση αυτή, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ερμηνεύει το εξής: «και μένει η γενεά των πιστών, ουδενί των ειρημένων διακοπτομένη» (Χρυσόστ. Υπόμνημα εις Ματθ. ομιλ οζ' 1). Αντίθετα λοιπόν από την ερμηνεία της Σκοπιάς, η Χριστιανική ερμηνεία του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, είναι ότι η εσχατολογική εκπλήρωση των λόγων του Χριστού, είναι για τους πιστούς, και όχι για τους απίστους! Και αυτό, υποστηρίζεται και από μία άλλη παράμετρο των προφητειών: Ενώ το γένος των πιστών ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΑΚΟΠΕΙ ΠΟΤΕ, αντιθέτως το γένος των απίστων, λίγο πριν από το τέλος των ημερών, ΘΑ ΔΙΑΚΟΠΕΙ με την επέκταση του Ευαγγελίου σε όλο τον πλανήτη. Συνεπώς δεν μπορεί να μιλάει για τους απίστους, αλλά για τους πιστούς, όπως πολύ σωστά διευκρινίζει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Πάντως, είτε κάποιος θέλει να πιστεύει ότι το εδάφιο μιλάει εσχατολογικά για το "κακό γένος τών απίστων", είτε για το "καλό γένος τών πιστών" που υπήρχαν πράγματι τότε, αυτό σε καμία περίπτωση δεν διόρθωσε το γεγονός ότι με το θέμα αυτό η Σκοπιά για δεκαετίες, υπήρξε για μια φορά ακόμα ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ.

4. Η αντίθετη παρερμηνεία

Όμως η εφευρετικότητα τών ασχέτων με την Αγία Γραφή, είναι εντυπωσιακή, καθώς ο καθένας προσπαθεί να προωθήσει τις δικές του ιδέες, και δεν προσπαθούν να καταλάβουν το πνεύμα τών γραμμένων. Και ενώ η Σκοπιά παρερμήνευε τόσα χρόνια ότι μιλάει για την (εσχατολογική κατά τη Σκοπιά) γενιά τού 1914, μια αντίθετη τάση, προσπαθεί να πει ότι ο Χριστός μιλούσε ΜΟΝΟ για τη δική του γενιά, και ΜΟΝΟ για το τέλος τού κόσμου, για να τον βγάλει αποτυχημένο προφήτη τού τέλους.

Οι άνθρωποι αυτοί, θέλουν να αγνοούν τρία πράγματα:

1. Ότι το πρώτο μέρος τής προφητείας τού Χριστού εκπληρώθηκε ΗΔΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ, κάτι που κάνει τους ισχυρισμούς τους για μόνο εσχατολογική προφητεία αστείους.

2. Ότι ο Χριστός όπως είπαμε απαντούσε ταυτόχρονα σε δύο ερωτήσεις, μία για την κοντινή τους καταστροφή τής Ιερουσαλήμ, και μία για τα έσχατα, συνεπώς τα λόγια του είχαν ΔΙΠΛΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ. (Κάτι άλλωστε συνηθισμένο στην Αγία Γραφή, και χωρίς να προηγείται διπλή ερώτηση).

3. Ότι η λέξη: "γενιά", δεν σημαίνει μόνο τους ανθρώπους τής εποχής του στα 40 προσεχή χρόνια, (όσο δηλαδή κάνει να αντικατασταθεί ο πατέρας από τον γιο), αλλά αημαίνει και το "γένος", δηλαδή μια ομάδα ανθρώπων με τα ίδια χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα: "το γένος τών απίστων", (όπως το κατανόησε η Σκοπιά), "το γένος τών Χριστιανών", (όπως το κατανόησε ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος), "το γένος τών Ιουδαίων", (όπως το κατανόησαν άλλοι), κλπ. Και τα τρία αυτά που προαναφέρθηκαν, απευθύνονται σε κάτι που ΗΔΗ υπήρχε στην εποχή τού Χριστού, άρα εξηγούν ορθότατα τη λέξη: "αύτη".

Ο Χριστός λοιπόν, μίλησε σαφέστατα με δύο έννοιες για τη λέξη γενιά, ώστε να καλύψει και τις δύο άσχετες μεταξύ τους ερωτήσεις τών μαθητών του: 1. Με την έννοια τών "συγχρόνων" του που θα έβλεπαν την πτώση τής Ιερουσαλήμ στη διάρκεια τής ζωής τους, και 2. Με την έννοια του γένους των Χριστιανών, που θα εξακολουθούσε να υπάρχει με την ίδια κακία ως τη δεύτερη εκπλήρωση μετά από χιλιάδες χρόνια.

Πιθανόν μάλιστα τα λόγια τού Χριστού να έχουν περισσότερες από δύο ερμηνείες, καθώς συνήθως υπάρχει και η πνευματική, αλλά αυτή την αφήνουμε στους έχοντες τον φωτισμό να την αναλύσουν, και παραμένουμε στα απλά και εύκολα.

Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν πρέπει να μελετηθεί και και να κατανοηθεί η προφητεία τού Χριστού. Κάθε του φράση, πρέπει να εξετάζεται αν έχει πρωταρχική εκπλήρωση στην εποχή του ή στα έσχατα, και κατόπιν να αναζητηθεί στην ίδια φράση και τη δεύτερη εκπλήρωση. Αν και στην ιστοσελίδα μας έχουμε ήδη αναφερθεί σε αρκετά μας άρθρα σε παραμέτρους τής προφητείας αυτής, ευελπιστούμε κάποια στιγμή να δημοσιεύσουμε μια ερμηνευτική σειρά άρθρων, που να εξηγούν ολόκληρη την προφητεία αναλυτικά.

5. Η "γενεά" με την έννοια του "γένους".

Στο σημείο αυτό, είναι χρήσιμο να απαντήσουμε σε μία ένσταση: Ίσως κάποιος να πει, ότι "άλλη είναι η λέξη "γενιά", και άλλη η λέξη: "γένος", και ότι κακώς το ερμηνεύουμε έτσι. Ας απαντήσουμε λοιπόν και σε αυτό.

Πράγματι, αν κάνουμε μια αναζήτηση στην Κ.Δ., θα δούμε ότι με τη λέξη: "γενεά", προσδιορίζει τους "συγχρόνους" κάποιου, ή τα χρονικά διαστήματα 30-45 ετών. Και τη λέξη "γένος", τη χρησιμοποιεί ξεχωριστά, με αυτή τη μορφή.

Όμως, αν ανοίξουμε ένα λεξικό, θα δούμε, ότι η λέξη "γενεά", έχει ΚΑΙ τη σημασία του "γένους", ανεξαρτήτως από το ότι δεν τη χρησιμοποιεί η Κ.Δ. (ξεκάθαρα) με αυτό τον τρόπο.

ΥΠΑΡΧΕΙ όμως η χρήση της λέξης: "γενεά", με την έννοια του γένους, στην Π.Δ., και μάλιστα στους Ο΄ που χρησιμοποιούσε ο Χριστός και οι απόστολοι. Αυτό σημαίνει, ότι η χρήση της λέξης ως "γένος" κατά την έννοια, δεν ήταν κάτι άγνωστο στον Χριστό. Εύκολα θα μπορούσε να κάνει αυτό το "λογοπαίγνιο", (γιατί για λογοπαίγνιο πρόκειται, το να δίνει μια προφητεία με διφορούμενες λέξεις, που να εφαρμόζεται σε δύο διαφορετικές εποχές με απόσταση χιλιετηρίδων μεταξύ τους). Για τον γράφοντα, είναι προφανές, ότι ο Χριστός χρησιμοποιεί φανερά τη λέξη με τη συνηθέστερη έννοια των "συγχρόνων του", αλλά παράλληλα, για όσους θέλουν να διεισδύσουν στην εσχατολογική εκπλήρωση των λόγων Του, έδωσε και τη συγκαλυμμένη έννοια του "γένους", κάτι γνωστό στην Π.Δ.

Άλλωστε και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, με αυτή την έννοια την αντιλήφθηκε τη λέξη, εφαρμόζοντάς την στο "γένος" των Χριστιανών. Και η γλώσσα του αγίου Ιωάννη, ήταν πολύ κοντά στη γλώσσα συγγραφής των Ευαγγελίων, και δεν είναι δυνατόν να προσέδωσε στη λέξη μια έννοια που ήταν ανύπαρκτη.

Ας δούμε λοιπόν τρία τυχαία παραδείγματα για εδάφια της Π.Δ. που χρησιμοποιούν τη λέξη: "γενεά", με την έννοια: "γένος":

"3 είπε δε Κύριος προς Ιακώβ• αποστρέφου εις την γην του πατρός σου και εις την γενεάν σου, και έσομαι μετά σου" (Γένεσις 31/λα: 3)."επηρώτησεν ημάς ο άνθρωπος και την γενεάν ημών λέγων• ει έτι ο πατήρ υμών ζη και ει έστιν υμίν αδελφός;" (Γένεσις 43/μγ: 6)

"και εξελεύσεται τη αφέσει και τα τέκνα αυτού μετ ‘ αυτού και απελεύσεται εις την γενεάν αυτού, εις την κατάσχεσιν την πατρικήν αποδραμείται" (Λευιτικόν 25/κε: 41). κλπ...