Ο ΛΙΘΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

Μεταξύ των προφητειών της Αγίας Γραφής, υπάρχει και μία που προεικονίζει τον Κύριο Ιησού Χριστό ως Λίθο.

Το όραμα του Ναβουχοδονόσορα

Στο 2ο κεφάλαιο του βιβλίου του προφήτη Δανιήλ περιγράφεται ένα επεισόδιο με ένα άγαλμα που ονειρεύτηκε ο βασιλιάς των Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσορας, το οποίο του αποκάλυψε και ερμήνευσε ο προφήτης Δανιήλ. Η αφήγηση έχει ως εξής, (σε μετάφραση Σπύρου Φίλου):

"1 Και κατά τον δεύτερο χρόνο της βασιλείας τού Ναβουχοδονόσορα, ο Ναβουχοδονόσορας ονειρεύτηκε όνειρα, και το πνεύμα του ταράχτηκε, και ο ύπνος του έφυγε απ' αυτόν.

2 Και ο βασιλιάς είπε να καλέσουν τούς μάγους, και τους επαοιδούς, και τους γόητες, και τους Χαλδαίους, για να φανερώσουν στον βασιλιά τα όνειρά του. Ήρθαν, λοιπόν, και στάθηκαν μπροστά στον βασιλιά.

3 Και ο βασιλιάς είπε σ' αυτούς: Ονειρεύτηκα ένα όνειρο, και ταράχτηκε το πνεύμα μου στο να γνωρίσω το όνειρο.

4 Και οι Χαλδαίοι μίλησαν στον βασιλιά Συριακά, λέγοντας: Βασιλιά, να ζεις στον αιώνα· πες στους δούλους σου το όνειρο, κι εμείς θα φανερώσουμε την ερμηνεία.

5 Ο βασιλιάς απάντησε, και είπε στους Χαλδαίους: Το πράγμα διέφυγε από μένα· αν δεν μου κάνετε γνωστό το όνειρο, και την ερμηνεία του, θα καταμελιστείτε, και τα σπίτια σας θα γίνουν κοπρώνες·

6 αλλά, αν φανερώσετε το όνειρο και την ερμηνεία του, θα πάρετε από μένα δώρα, και αμοιβές, και μεγάλη τιμή· να φανερώστε μου, λοιπόν, το όνειρο και την ερμηνεία του.

7 Απάντησαν για δεύτερη φορά, και είπαν: Ας πει ο βασιλιάς το όνειρο στους δούλους του, κι εμείς θα φανερώσουμε την ερμηνεία του.

8 Κι ο βασιλιάς απάντησε και είπε: Στ' αλήθεια, καταλαβαίνω ότι εσείς θέλετε να εξαγοράζετε τον καιρό, βλέποντας ότι μού διέφυγε το πράγμα.

9 Αλλά, αν δεν μου κάνετε γνωστό το όνειρο, μόνη αυτή είναι η απόφαση για σας· επειδή, συμβουλευτήκατε να πείτε μπροστά μου αναληθή και διεφθαρμένα λόγια, μέχρις ότου περάσει ο καιρός· πέστε μου, λοιπόν, το όνειρο, και θα γνωρίσω ότι μπορείτε να μου φανερώσετε και την ερμηνεία του.

10 Οι Χαλδαίοι απάντησαν μπροστά στον βασιλιά, και είπαν: Δεν υπάρχει άνθρωπος επάνω στη γη, που να μπορεί να φανερώσει το πράγμα τού βασιλιά· όπως και δεν υπάρχει κανένας βασιλιάς, άρχοντας ή διοικητής, που να ζητάει τέτοια πράγματα από μάγο ή επαοιδό ή Χαλδαίο·

11 και το πράγμα που ζητάει ο βασιλιάς είναι μεγάλο, και δεν υπάρχει άλλος που να μπορεί να το φανερώσει μπροστά στον βασιλιά, εκτός από τους θεούς, των οποίων η κατοικία δεν είναι μαζί με σάρκα.

12 Γι' αυτό, ο βασιλιάς θύμωσε και οργίστηκε υπερβολικά, και είπε να απολέσουν όλους τούς σοφούς τής Βαβυλώνας.

13 Και η απόφαση βγήκε, και οι σοφοί θανατώνονταν· ζήτησαν δε και τον Δανιήλ, και τους συντρόφους του, για να τους θανατώσουν.

14 Και ο Δανιήλ απάντησε με φρόνηση και σοφία στον Αριώχ, τον αρχισωματοφύλακα του βασιλιά, που βγήκε για να θανατώσει τους σοφούς τής Βαβυλώνας,

15 απάντησε και είπε στον Αριώχ, τον άρχοντα του βασιλιά: Γιατί αυτή η βίαιη απόφαση από τον βασιλιά; Και ο Αριώχ φανέρωσε στον Δανιήλ το πράγμα.

16 Και ο Δανιήλ μπήκε μέσα, και παρακάλεσε τον βασιλιά να του δώσει καιρό, και θα φανέρωνε την ερμηνεία στον βασιλιά.

17 Και ο Δανιήλ πήγε στο σπίτι του και γνωστοποίησε το πράγμα στον Ανανία, στον Μισαήλ, και στον Αζαρία, τους συντρόφους του·

18 για να ζητήσουν από τον Θεό τού ουρανού έλεος για το μυστήριο αυτό, ώστε να μη απολεστεί ο Δανιήλ και οι σύντροφοί του μαζί με τους υπόλοιπους σοφούς τής Βαβυλώνας.

19 Και το μυστήριο αποκαλύφθηκε στον Δανιήλ, με όραμα της νύχτας. Τότε, ο Δανιήλ ευλόγησε τον Θεό τού ουρανού.

20 Και ο Δανιήλ μίλησε και είπε:

Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Θεού από τον αιώνα και μέχρι τον αιώνα·
Επειδή, δική του είναι η σοφία και η δύναμη·
21 Κι αυτός μεταβάλλει τους καιρούς και τους χρόνους·
Καθαιρεί βασιλιάδες, και εγκαθιστά βασιλιάδες·
Δίνει σοφία στους σοφούς, και γνώση στους συνετούς·
22 Αυτός αποκαλύπτει τα βαθιά και τα κρυμμένα·
Γνωρίζει εκείνα που είναι στο σκοτάδι, και μαζί του κατοικεί το φως·
23 Ευχαριστώ εσένα, Θεέ των πατέρων μου, και σε δοξολογώ,
Που μου έδωσες σοφία και δύναμη, και μου έκανες γνωστό ό,τι δεηθήκαμε από σένα.
Επειδή, εσύ μας έκανες γνωστή την υπόθεση του βασιλιά.

24 Πήγε, λοιπόν, ο Δανιήλ στον Αριώχ, τον οποίο ο βασιλιάς είχε διατάξει για να απολέσει τούς σοφούς τής Βαβυλώνας· πήγε, και του είπε ως εξής: Μη απολέσεις τους σοφούς τής Βαβυλώνας· φέρε με μέσα, μπροστά στον βασιλιά, κι εγώ θα φανερώσω την ερμηνεία στον βασιλιά.

25 Και ο Αριώχ έφερε με βιασύνη μέσα στον βασιλιά τον Δανιήλ, και του είπε ως εξής: Βρήκα έναν άνδρα από τους γιους τής αιχμαλωσίας τού Ιούδα, ο οποίος θα φανερώσει στον βασιλιά την ερμηνεία. 26 Και ο βασιλιάς απάντησε και είπε στον Δανιήλ, του οποίου το όνομα ήταν Βαλτασάσαρ:

Είσαι ικανός να μου φανερώσεις το όνειρο που είδα, και την ερμηνεία του;

27 Ο Δανιήλ απάντησε μπροστά στον βασιλιά, και είπε: Το μυστήριο για το οποίο ρωτούσε ο βασιλιάς, δεν μπορούν σοφοί, μάγοι, μάντεις, να φανερώσουν στον βασιλιά·

28 υπάρχει, όμως, Θεός στον ουρανό, που αποκαλύπτει μυστήρια, και κάνει γνωστό στον βασιλιά Ναβουχοδονόσορα, τι πρόκειται να γίνει στις έσχατες ημέρες. Το όνειρό σου, και τα οράματα του κεφαλιού σου επάνω στο κρεβάτι σου, είναι τούτα:

29 Βασιλιά, οι συλλογισμοί ανέβηκαν στον νου σου επάνω στο κρεβάτι σου, για το τι πρόκειται να γίνει ύστερα απ' αυτά· κι αυτός που αποκαλύπτει μυστήρια σου έκανε γνωστό τι πρόκειται να γίνει.

30 Όμως, όσο για μένα, αυτό το μυστήριο δεν μου αποκαλύφθηκε με σοφία, που εγώ έχω περισσότερο από όλους τούς ζωντανούς ανθρώπους, αλλά για να φανερωθεί η ερμηνεία στον βασιλιά, και για να γνωρίσεις τούς συλλογισμούς τής καρδιάς σου.

31 Εσύ, βασιλιά, θωρούσες και ξάφνου, μια μεγάλη εικόνα· η εικόνα εκείνη, που στεκόταν μπροστά σου, ήταν εξαίσια, και η λάμψη της υπέροχη, και η μορφή της φοβερή.

32 Το κεφάλι εκείνης τής εικόνας ήταν από καθαρό χρυσάφι, το στήθος της και οι βραχίονές της από ασήμι, η κοιλιά της και οι μηροί της από χαλκό,

33 οι κνήμες της από σίδερο, ένα μέρος όμως από πηλό.

34 Θεωρούσες μέχρις ότου, χωρίς χέρια, αποκόπηκε μια πέτρα, και χτύπησε εκείνη την εικόνα επάνω στα πόδια της, που ήσαν από σίδερο και πηλό, και τα κατασύντριψε.

35 Τότε, το σίδερο, ο πηλός, ο χαλκός, το ασήμι, και το χρυσάφι, κατασυντρίφτηκαν μαζί, και έγιναν σαν το λεπτό άχυρο ενός θερινού αλωνιού· και τα σήκωσε ο άνεμος, και δεν βρέθηκε κανένας τόπος του· και η πέτρα που χτύπησε την εικόνα έγινε ένα μεγάλο βουνό, και γέμισε ολόκληρη τη γη.

36 Αυτό είναι το όνειρο· και θα πούμε την ερμηνεία του μπροστά στον βασιλιά.

37 Εσύ, βασιλιά, είσαι βασιλιάς βασιλιάδων· επειδή, ο Θεός τού ουρανού έδωσε σε σένα βασιλεία, δύναμη, και ισχύ, και δόξα.

38 Και κάθε τόπο όπου κατοικούν οι γιοι των ανθρώπων, τα θηρία τού χωραφιού, και τα πουλιά τού ουρανού, τα έδωσε στο χέρι σου, και σε έκανε κύριο επάνω σε όλα αυτά. Εσύ είσαι εκείνο το χρυσό κεφάλι.

39 Και ύστερα από σένα θα σηκωθεί μια άλλη βασιλεία κατώτερη από τη δική σου, και μια άλλη τρίτη βασιλεία από χαλκό, που θα κυριεύσει επάνω σε ολόκληρη γη.

40 Και μια τέταρτη βασιλεία θα σταθεί ισχυρή όπως το σίδερο· όπως το σίδερο κατακόβει και καταλεπταίνει τα πάντα· μάλιστα, καθώς το σίδερο που συντρίβει τα πάντα, έτσι θα κατακόβει και θα κατασυντρίβει.

41 Για το ότι είδες τα πόδια του και τα δάχτυλα, ένα μέρος μεν από πηλό κεραμέα, και ένα μέρος από σίδερο, θα είναι μια διαιρεμένη βασιλεία· όμως, θα μένει κάτι μέσα σ' αυτή από τη δύναμη του σίδερου, όπως είδες το σίδερο ανακατεμένο μαζί με αργιλώδη πηλό.

42 Και όπως τα δάχτυλα των ποδιών ήσαν ένα μέρος από σίδερο και ένα μέρος από πηλό, έτσι και η βασιλεία θα είναι κατά μέρος ισχυρή, και κατά μέρος εύθραυστη.

43 Και όπως είδες το σίδερο ανακατεμένο μαζί με αργιλώδη πηλό, έτσι θα ανακατευτούν με σπέρμα ανθρώπων· όμως, δεν θα είναι κολλημένοι ο ένας μαζί με τον άλλον, όπως το σίδερο δεν ενώνεται μαζί με τον πηλό.

44 Και κατά τις ημέρες εκείνων των βασιλιάδων, ο Θεός τού ουρανού θα σηκώσει μια βασιλεία, που δεν θα φθαρεί στον αιώνα· και η βασιλεία αυτή δεν θα περάσει σε άλλον λαό· θα κατασυντρίψει και θα συντελέσει όλες αυτές τις βασιλείες, ενώ αυτή θα διαμένει στους αιώνες,

45 όπως είδες ότι αποκόπηκε μια πέτρα από το βουνό χωρίς χέρια, και κατασύντριψε το σίδερο, τον χαλκό, τον πηλό, το ασήμι, και το χρυσάφι·

ο μεγάλος Θεός έκανε γνωστό στον βασιλιά ό,τι πρόκειται να γίνει ύστερα απ' αυτά· και το όνειρο είναι αληθινό, και η ερμηνεία του πιστή.

46 Τότε, ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορας, έπεσε επάνω στο πρόσωπό του, και προσκύνησε τον Δανιήλ, και πρόσταξε να του προσφέρουν προσφορά και θυμιάματα.

47 Και ο βασιλιάς, απαντώντας στον Δανιήλ, είπε: Στ' αλήθεια, ο Θεός σας, αυτός είναι Θεός θεών, και Κύριος των βασιλιάδων, και ο οποίος αποκαλύπτει μυστήρια· επειδή, μπόρεσες να αποκαλύψεις αυτό το μυστήριο.

48 Τότε, ο βασιλιάς μεγάλυνε τον Δανιήλ, και του έδωσε δώρα μεγάλα και πολλά, και τον έκανε κύριο επάνω σε ολόκληρη την επαρχία της Βαβυλώνας, και αρχιδιοικητή επάνω σε όλους τούς σοφούς τής Βαβυλώνας.

49 Και ο Δανιήλ ζήτησε από τον βασιλιά, και έβαλε τον Σεδράχ, τον Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ, επί των υποθέσεων τής επαρχίας τής Βαβυλώνας· ενώ ο Δανιήλ βρισκόταν στην αυλή τού βασιλιά".

Οι παγκόσμιες δυνάμεις

Πράγματι, σύμφωνα με την όραση, έτσι διαμορφώθηκε η ιστορία, στους αιώνες που ακολούθησαν την προφητεία του Δανιήλ. Μετά την Βαβυλωνιακή Παγκόσμια Δύναμη που συμβολίσθηκε από το χρυσάφι, έλαβε την εξουσία με τη σειρά της η Μηδο-Περσική Παγκόσμια δύναμη, που συμβολίστηκε από το ασημένιο στήθος του αγάλματος και τους δύο βραχίονες από ασήμι. Η κοιλιά και οι μηροί από χαλκό ήταν η Ελληνική παγκόσμια δύναμη υπό τον Μέγα Αλέξανδρο. Ενώ με τον σίδηρο και τον πηλό, εξεικονίσθηκε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που ήταν μεν κατά μέρος ισχυρή σαν σίδερο, αλλά κατά μέρος εύθραυστη. Αλλά γι' αυτές τις αυτοκρατορίες έχουμε μιλήσει και σε άλλη ανάλυση προφητείας που έχουμε κάνει.

Στη διάρκεια λοιπόν της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ένας Λίθος ξεκόλλησε από ένα όρος, και χτύπησε στα πόδια την εικόνα, και την θρυμμάτισε, και την εξαφάνισε. Όσο για τον λίθο, έγινε μεγάλο όρος, και γέμισε όλη τη γη.

Ο Λίθος και το Όρος

Ποιος είναι άραγε ο Λίθος αυτός;

Στο βιβλίο του Δανιήλ που είδαμε, ο προφήτης λέει μεταξύ άλλων:

"Εώρακας έως ου ετμήθη λίθος εξ όρους άνευ χειρών και επάταξε την εικόνα επί τους πόδας τους σιδηρούς και οστρακίνους και κατήλεσεν αυτά" (στιχ. 34)

[Έβλεπες (το άγαλμα) μέχρις ότου απεκόπη από το όρος ένας λίθος χωρίς την επέμβαση ανθρωπίνων χεριών και χτύπησε το άγαλμα στα πόδια τα σιδερένια και πήλινα και τα συνέτριψε].

1. Στον μεγάλο Εσπερινό της Κυριακής προ της Χριστού Γεννήσεως υπάρχει ο εξής ύμνος που έγραψε ο πατριάρχης Γερμανός εμπνεόμενος από το παραπάνω χωρίο:

Δανιήλ ανήρ επιθυμιών, λίθον άνευ χειρών τμηθέντα θεωρήσας σε Κύριε  βρέφος άνευ σποράς τεχθήναι προηγόρευσε σε  τον εκ Παρθένου σαρκωθέντα Λόγον,  τον αναλλοίωτον Θεόν και Σωτήρα των ψυχών ημών.

(Ο Δανιήλ, ο άνδρας των αγαθών επιθυμιών, όταν σε θεώρησε Κύριε σαν λίθο που κόπηκε χωρίς ανθρώπινο χέρι, προφήτεψε ότι θα γεννηθείς σαν βρέφος χωρίς σπορά, εσύ ο Λόγος που σαρκώθηκε από την Παρθένο, ο αμετάβλητος Θεός και Σωτήρας των ψυχών μας.)

2. Στον Όρθρο της 17ης Δεκεμβρίου, μνήμης του Προφήτη Δανιήλ, στην α΄ ωδή του κανόνα του Προφήτη βρίσκουμε το εξής Θεοτοκίο:

Όρος εθεώρεις vοητόv, Δανιήλ ιερώτατε,
τήν μόvηv άχραντοv αειπάρθεvον Κόρηv,
εξ ής περ εκτέτμηται, λίθος ο ακρογωvιαίος,
και τηv πλάνην συvέτριψε πάσαν.

(Εθεωρούσες νοητό όρος Δανιήλ ιερώτατε δηλαδή την μόνη άχραντο, αειπάρθενο Κόρη από την οποία απεκόπηκε ο ακρογωνιαίος λίθος και συνέτριψε κάθε πλάνη.)

Εδώ στον λίθο-Χριστό δίδει και τον χαρακτηρισμό "ακρογωνιαίος" με προέλευση:

α. την προφητεία των Ψαλμών ριζ', 22: "λίθον, ον απεδοκίμασαν οι οικοδομούντες, ούτος εγεννήθη εις κεφαλήν γωνίας" στην οποία αναφέρεται και ο Κύριος μετά την παραβολή των κακών γεωργών (Μτ. κα, 33-46, Μρ. ιβ, 1-12 και Λκ. κ, 9-19).

β. την προφητεία του Ησαΐα κη, 16: "ιδού εγώ εμβαλώ εις τα θεμέλια Σιών λίθον πολυτελή εκλεκτόν ακρογωνιαίον, έντιμον, εις τα θεμέλια αυτής, και ο πιστεύων επ' αυτόν ου μη καταισχυνθεί."

Ο Λίθος αυτός λοιπόν, είναι ο Χριστός, που αποκόπηκε από το όρος της επουράνιας Σιών, της οποίας σύμβολο είναι η Παναγία (Αποκάλυψις 12/ιβ). Η Παναγία είναι η "γυναίκα" για την οποία μίλησε ο Θεός στην Εύα στον κήπο της Εδέμ, η οποία θα γεννούσε "σπέρμα" τον Χριστό, και το γυναικείο εκείνο πρόσωπο, στο οποίο πληρώθηκε η Παλαιά Διαθήκη, φθάνοντας στο στόχο της γέννησης του Σωτήρα. Η Παναγία πάντοτε αφομοιωμένη και αποκορύφωμα της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και τύπος της Καινής Διαθήκης, είναι το όρος Σιών, η επουράνια Εκκλησία, που εδράζεται πάνω στον ακρογωνιαίο Λίθο Ιησού Χριστό. Γιατί ο Χριστός, εκ τής Εκκλησιάς του Ισραήλ εξήλθε, και τη Χριστιανική Εκκλησία στήριξε. Από την Εκκλησία αποκολλήθηκε, και έγινε ο ακρογωνιαίος Λίθος της. Που αν και αποδοκιμάσθηκε από τον Ισραηλιτικό λαό Του, έγινε κεφαλή γωνίας, και πάνω του εδράστηκε η Εκκλησία ολόκληρη.

"Στις ημέρες των βασιλέων εκείνων" λοιπόν, της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, "άνευ χειρών", εκ Θεού, εκ του "Όρους Κατασκίου Δάσους" της Παναγίας μας, εκ του Όρους Σιών της επουράνιας Ιερουσαλήμ (Ησαϊας 2/β: 2. Αποκάλυψις 21/κα: 1-4), γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Αυτός ο ακρογωνιαίος Λίθος της Εκκλησίας γεννήθηκε ως άνθρωπος.

Και ο Λίθος αυτός, ως "ζώντες λίθους" (Α΄ Πέτρου 2/β: 5), άρχισε να εντάσσει στον Εαυτό Του όλους τους εις Χριστόν βαπτισθέντες. "Όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε" (Γαλάτας 3/γ: 27). Και ο Λίθος άρχισε να μεγαλώνει και να αυξάνει, και η εξουσία Του να καλύπτει την γη ολόκληρη, και να κατακτά τη μία περιοχή μετά την άλλη...

Και συνεχίζει να μεγαλώνει...

"Στις ημέρες των βασιλέων εκείνων", της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, "ανέστησε ο Θεός του ουρανού βασιλεία, που στον αιώνα δεν θα φθαρεί. Θα κατασυντρίψει και θα συντελέσει όλα τα ανθρώπινα βασίλεια, ενώ Εκείνη θα μείνει στους αιώνες".