ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΑ - ΟΚΤΩΗΧΟΣ - ΜΗΝΑΙΑ - ΤΡΙΩΔΙΟ - ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟ
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΞΟΔΙΑΣΤΙΚΟΥ ΜΟΝΑΧΩΝ
ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ - ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΕΣ - ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ
ΟΙ ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ
ΣΤΑΛΑΓΜΑΤΙΕΣ ΣΟΦΙΑΣ - ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

ΓΙΑ ΟΤΙ ΝΕΟΤΕΡΟ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ


Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Ι.Μ. ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ). Ι.Μ. ΑΤΤΙΚΗΣ



Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου 

I. Μητρόπολις Αττικής
Σύντομο ιστορικό
 H Ιερά Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου ανήκει στην I. Μητρόπολη Αττικής. Είναι αναγνωρισμένη ως N.Π.Δ.Δ. και εορτάζει με το Νέο Εορτολόγιο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 21 Νοεμβρίου.
Κτίστηκε εκ θεμελίων στην υψηλή δασώδη τοποθεσία που είναι και σήμερα, σε απόσταση 2,5 χιλ. από το χωριό Μαρκόπουλο.
Θεμελιώθηκε το 1968, και το 1970 ήλθαν οι τέσσερες πρώτες αδελφές, πραγματικές ηρωίδες, μέσα στην έρημο και άγριο τότε τόπο. Άρχισαν με πρωτόγονα μέσα διαβιώσεως, αλλά με την ακλόνητη πίστη, ότι τα μισοφτιαγμένα εκείνα 3-4 κελλιά και ο μόλις αρχινισμένος μικρός Ναός, θα γίνουν μία μέρα ολοκληρωμένο  Mοναστήρι.
H Παναγία που γνώριζε την ειλικρινή διάθεση των ψυχών τους, ευλόγησε πραγματικά τον τόπον αυτόν και την Αδελφότητα.
Σήμερα 30 χρόνια από την Ίδρυση της Μονής, έχουν συναθροιστεί γύρω από την πρώτη Καθηγουμένη, Μοναχή Νυμφοδώρα Στράγκα εκ Τριπόλεως Αρκαδίας, 20 Αδελφές, οι οποίες ποθούν τον βίον της ασκήσεως και αγαπούν το Αγγελικό Σχήμα. Συσπειρωμένες γύρω από την άξια και πεπειραμένη στα Μοναχικά Γερόντισσά τους με αγάπη και αφοσίωση, ασκούνται στην υπακοή, στην ταπείνωση, στην προσευχή, στη νηστεία, στη μελέτη των θείων Γραφών, στον παρθενικό βίο, όπως τα εθέσπισαν οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας.
O σκοπός τους είναι τριπλός:- H καθαρή λατρεία του Τριαδικού Θεού. - O αγι
ασμός της ψυχής τους, και - H ανάπαυσις κάθε κουρασμένης ψυχής, που επισκέπτεται το Μοναστήρι της Παναγίας.
Τα διακονήματά τους είναι αυτά που κατά την Παράδοση του Μοναχισμού άσκησαν οι Μοναχές:
1: Διακόνημα: H Εκκλησσιαστική. Φροντίζει η κάθε υπεύθυνη αδελφή για την τάξη στην Εκκλησία και στις ακολουθίες.
2. H Μαγείρισσα με τις βοηθούς της, ετοιμάζει τις 30 και πλέον μερίδες φαγητού για αδελφές, μαστόρους, επισκέπτας, απρόοπτα.
3. Καθαριότης και καλλωπισμός των χώρων της Μονής.
4. Εργόχειρα καλλιτεχνικού χαρακτήρα, που εκτίθενται στην Έκθεση για τις ανάγκες της Μονής.
5. H Ποιμένισσα αδελφή διακονεί στα ζώα της Μονής και την τροφοδοτεί με αγνό γάλα, τυρί, αυγά.
6. Αγροτικές εργασίες και κηπευτικές. (ράντισμα, πότισμα, κλάδεμα κλπ.)
7. Αγιογραφία. Αγιογραφούν τις βυζαντινές εικόνες για τη Μονή η Παραγγελίες.
8. Παραδοσιακή υφαντική τέχνη.
9. Ξενοδόχος. Όλο το διάστημα της ημέρας υπάρχει αδελφή για την φιλοξενία των προσκυνητών. Πάντα προσφέρουν νερό, λουκούμι, καφέ, λόγο οικοδομητικό. Αποβλέπουν στην ψυχοσωματική τόνωση κάθε Ορθόδοξου Προσκυνητού,
10. Kοινωνική προσφορά.
Αδελφές που έχουν πτυχίο Ανωτάτων Σχολών, Ελληνικής και Γαλλικής φιλολογίας, Θεολογίας, Νομικής, Ιατρικής, Βυζαντινής Μουσικής κ.λπ. συχνά παραδίδουν μαθήματα σε κορίτσια που το επιθυμούν, Αρχαίων και Νέων Ελληνικών, Λατινικών, Γαλλικών Βυζαντινής Μουσικής και Αγιογραφίας, αφιλοκερδώς.
H Μοναχή Παιδίατρος  επίσης δέχεται παιδιά πάσης ηλικίας από την γύρω περιοχή και ανακουφίζει τις ανάγκες τους. Γονείς  και παιδιά φεύγουν ωφελιμένοι ψυχή τε και σώματι.
Για την διακονία αυτή κτίστηκε το Ιατρείο, ένα ξεχωριστό κτίριο ενσωματωμένο με το κτίριο της Μονής, με έξοδα του Μακαριστού Μητροπολίτου Αττικής κυρού Δωροθέου.
Οι Αδελφές με τον προσωπικό τους κόπο, ιδίως κατά τα πρώτα χρόνια που υπήρχε μεγάλη οικονομική στενότης, με την σοφή καθοδήγηση της Ηγουμένης - που της έδωσε ο Θεός και Αρχιτεκτονικόν νουν, με την συνεργασία καταλλήλων και υπευθύνων προσώπων ανήγειραν την Μονήν, την ολοκλήρωσαν και την εκόσμησαν.
Σήμερα ο ταπεινός προσκυνητής της Παναγίας μας, μένει εκστατικός, όλος δέος και θαυμασμό, αντικρύζοντας την Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, την ακρίβεια σε κάθε λεπτομέρεια και την φροντίδα, ώστε κάθε γωνιά μέσα κι έξω στη Μονή να συμφωνή με την Ορθόδοξη Μοναστηριακή Αρχιτεκτονική Παράδοση, να θυμίζη Άγιον Όρος.
 Το Καθολικόν της Μονής, δηλ. ο Κεντρικός Ναός, είναι Βυζαντινού ρυθμού, Πεντάτρουλλος και Τρισυπόστατος. Τιμάται εις τα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου και επερατώθη το 1993.
Δεξιά κι αριστερά εντός του Ιερού, δύο Παρεκκλήσια τιμώνται: το 1)ον εις μνήμην της Αποτομής της τιμίας Κεφαλής του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου 29 Αυγούστου, εις ανάμνησιν της πρώτης Θείας Λειτουργίας που ετελέσθη το 1970 την ημέρα της εορτής του, όταν ακόμα η Μονή ήταν στο πρώτο ξεκίνημα.
Το 2)ον εις την μνήμην της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.
Τρία ακόμη παρεκκλήσια κοσμούν την Μονήν.
1ον Της Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου στην B. Ανατολική γωνία, ενσωματωμένο με τα κελλιά. Είναι αγιογραφημένο από τις αδελφές και πανηγυρίζει στις 28 Ιουλίου. Εδώ βαπτίζονται παιδάκια ταμένα στην οσία η τελούν Θ. Λειτουργία.
 2ον Το παρεκκλήσιον της Υπαπαντής του Κυρίου στην N. Ανατολική γωνία της πτέρυγος. Είναι βασιλικού ρυθμού με δύο σειρές κιόνων και πανηγυρίζει στις 2 Φεβρουαρίου.
3ον Το παρεκκλήσιον των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, βυζαντινού ρυθμού με τρούλλο. Ευρίσκεται υψηλότερα σε πανοραμική θέση στο κέντρο του Κοιμητηρίου της Μονής. Περιβάλλεται από περιποιημένους τάφους, το χωνευτήρι και πλούσιο πράσινο, άνθη και αρώματα. Εκεί μέσα σε βράχο είναι κτισμένη κατακόμβη (οστεοφυλάκειον), όπου σε προθήκες φυλάσσονται τα οστά των προκοιμηθέντων αδελφών. Το Ναίδριο πανηγυρίζει στις 8 Νοεμβρίου. Οι αδελφές ιδιαιτέρως αγαπούν την αγρύπνια αυτή. Κάθε M. Παρασκευή ανεβαίνει εδώ επάνω ο Επιτάφιος κατά την Περιφοράν, προπορευομένου του Τιμίου Σταυρού, του χορού των αδελφών και ακολουθεί όλο το Εκκλησίασμα. Ψάλλεται επιμνημόσυνος δέησις «υπέρ των ενθάδε ευσεβώς κειμένων...» 
Τέσσερα ωραία προσκυνητάρια κοσμούν επίσης την Μονήν:
1) Του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ. Κρύπτεται τρόπου τινά, ανάμεσα σε ολόδροση βλάστηση, σε σημείο κρημνώδες και δασώδες του μεγάλου περιβόλου της Μονής, πέτρινο εκκλησίδιον. 
2) Του Αγίου Νεκταρίου. Ευρίσκεται στο πιο ανηφορικό σημείο του δρόμου, καθώς ανερχόμαστε προς την Μονήν.
3) Της Παναγίας των Εισοδίων. Δίπλα στην Πύλη της Μονής ανάμεσα στις πικροδάφνες, δεσπόζει μεγαλοπρεπές. Εκτίστηκε εις ανάμνησιν της εμφανίσεως της Κυρίας Θεοτόκου, η οποία ορθία και μελανοφορεμένη έδειχνε το δρόμο προς την Μονήν σε προσκυνητές που ήρχοντο με πούλμαν. Εκεί κάθε περαστικός διαβάτης η επιβάτης αυτοκινήτου στρέφει τα βλέμματα και σταυροκοπιέται με ευλάβεια.
4) Τέλος μέσα στον αυλόγυρο της Μονής, χαριτωμένο, πετροκτιστό, περιτριγυρισμένο με περικοκλάδες, ευρίσκεται το προσκυνητάρι της Οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντω, απ' όπου τρέχει νεράκι σε μαρμάρινη γούρνα.
Περισσότερο από όλα τα κτίσματα, αξίζει ο Πνευματικός πλούτος της Μονής, οι δωρεές της Θομήτορος.
H Παναγία είχε χαρίσει στη Μονή της, κλίμα υγιεινό, πηγαίο, άφθονο και χωνευτικό, αλλά κυρίως την προστασία της.
- Δύο φορές την σκέπασε από μεγάλο κίνδυνο πυρκαϊάς.
- Προσκυνηταί την έχουν δει οφθαλμοφανώς στην Είσοδο της Μονής σαν μικρή Μοναχή και σε ερώτησή τους απήντησε:
«Εγώ εδώ μένω πάντα και επιβλέπω» ήταν η μέρα που ασφαλτοστρώνεται ο δρόμος και το προαύλιο.
- Άλλη κυρία την είδε σε όνειρο να κυκλοφορεί μέσα στο Ναό, μικρό, τριετές κοριτσάκι, ψέλνοντας ύμνο από την ακολουθία των Εισοδίων και της είπε:«Έχεις καιρό να με επισκεφθείς στο Σπίτι μου στα Εισόδια».
Με τις θαυμαστές αυτές επεμβάσεις της η Κυρία Θεοτόκος, μόνη της γνωστοποίησε το Μοναστήρι της στο λαό της. Κυρίως από το 1985, όταν ήλθε στο Μοναστήρι η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Γενεσιουργού, εικόνα πολύ θαυματουργή του 16ου αιώνος.
Την χάρισε η μακαριστή Σοφία Ποφάντη λίγο πριν πεθάνει, παρακαλώντας την Ηγουμένη να την κρατήσει «για να μη σβύση το καντήλι της». Την είχε κειμήλιο από την προγιαγιά της από την Αίγυπτο. Χαρίζει ευτεκνία σε στείρες γυναίκες, ιατρικώς απελπισμένες. Θεραπεύει πάσης φύσεως ασθένειες. Όταν συμβαίνει θλιβερό γεγονός, βουρκώνουν τα μάτια Της η τα ανοιγοκλείνει η σκοτεινιάζει το μισό πρόσωπό Της.
Αργότερα δώρησαν στο Μοναστήρι την δεύτερη θαυματουργό εικόνα ζεύγος Κωνσταντινουπολιτών. Παριστάνει το Άγιο Μανδήλιο του Κυρίου και είναι έργον του 19ου αιώνος από την M. Ασία.
Το Θεανδρικό Πρόσωπο είναι κατά το ήμισυ ιλαρό, δέχεται ικεσίες και τον ανθρώπινο πόνο. Το άλλο ήμισυ είναι αυστηρό πρόσωπο κριτού. Παρόμοιο πρόσωπο έχει η Εικόνα του Χριστού στην I. Μονή του Σινά. Κι αυτή η εικόνα δίδει σημεία στους προσκυνητάς, ανοιγοκλείνοντας τα βλέφαρα η κινώντας την κόρη των οφθαλμών.
Οι δύο αυτές θαυματουργές εικόνες, τοποθετημένες στην είσοδο του Κυρίως Ναού δεξιά κι αριστερά, σε ωραία ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια, αποτελούν τον πνευματικό θησαυρό της Μονής.
Σήμερα δεκάδες κι εκατοντάδες προσκυνηταί επισκέπτονται την Μονή. Υπάρχει συγκοινωνία τακτή χειμώνα καλοκαίρι, με  στάση 700 μέτρα από την Μονή. Υπάρχουν αρκετές πινακίδες που ενημερώνουν.
Λειτουργία γίνεται κανονικά κάθε Κυριακή και μεγάλη γιορτή, με ωράριο ενοριακό. Μεσοβδόμαδα γίνεται και ημιαγρυπνία.
Σε μεγάλες εορτές, πανηγύρεις και λιτανίες της Μονής παρατίθενται εις προσκύνησιν τα τεθησαυρισμένα Άγια Λείψανα των Αγίων:Παντελεήμονος, Χρυσοστόμου, Χαραλάμπους, Τρύφωνος, Παρασκευής και Ελευθερίου.
H I. Μονή Εισοδίων της Θεοτόκου ευρίσκεται υπό την πνευματική και διοικητική διαποίμανση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής κ. κ. ΠANTEΛEHMONOΣ. Την αγαπά ιδιαιτέρως και την φροντίζει ηθικώς και υλικώς. Είναι παρών σε οποιαδήποτε ανάγκη της. O ίδιος προγραμματίζει και στέλνει εκ περιτροπής ιερέα της Μητροπόλεως, για κάθε Θεία Λειτουργία. H Γερόντισσα και οι Αδελφές αναφέρονται πάντα με σεβασμό και ευγνωμοσύνη στο σεπτό Πρόσωπό Του.
Σπουδαίο ρόλο για την ψυχική υγεία των Αδελφών παίζει η φωτισμένη Γερόντισσα Νυμφοδώρα.
Όλα τα παρακολουθεί, τα προλαμβάνει, τα κατευθύνει. Προσεύχεται πολύ για όλους και για όλα τα θέματα. Άνθρωποι απλοί, αλλά και υψηλά ιστάμενοι την συμβουλεύονται και καθοδηγούνται από Αυτήν.
Τέλος Πνευματικός Πατήρ της Μονής είναι ο Πρωτοπρεσβύτερος πατήρ Σαράντος Σαράντης. Ακούραστος κάνει συνάξεις στην Αδελφότητα, λειτουργίες και εξομολογεί τις αδελφές. Έχει κάτι ο θείο και χαρισματικό που μεταδίδει στην ψυχή του εξομολογουμένου.
Είναι Ορθοδοξώτατος πατήρ, διαθέτει πολλή πνευματική πείρα και έχει βοηθήσει πραγματικά την Αδελφότητα σε δύσκολες ώρες. Σ' αυτό συμβάλλει και η σωστή συνεργασία του με την Καθηγουμένη, όπως υπαγορεύει το καταστατικό της Μονής.
Ευχόμεθα πάντα να ευημερή η Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου, να ορθοτομή και να αξιωθή να δοξάση τον θεόν, προσφέροντας και άγιες ψυχές εις την Ουράνιον Βασιλεία Του.

ΔIEYΘYNΣIΣ
IEPA ΓYNAIKEIA MONH
EIΣOΔIΩN THΣ ΘEOTOKOY
MAPKOΠOYΛON - ΩPOΠOY
190 15 N. ΠAΛATIA


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου