ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ...

ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ...

Χίλια περίπου χρόνια πέρασαν από τήν μέρα τού αναθεματισμού καί τής διαίρεσης. Καί πρόθεσή μας δέν είναι βέβαια εδώ, νά λύσουμε οτιδήποτε. Θά καταγράψουμε όμως τίς υπάρχουσες διαφορές, γιά μιά αφορμή προβληματισμού στίς όποιες προσεγγίσεις, συμπροσευχές, καί συνεννοήσεις πού σήμερα γίνονται...

Δέν είναι ακόμη στίς προθέσεις μας, σκληροί χαρακτηρισμοί καί παθιασμένες από τήν πίστη (;)  κατηγόριες, ασύστολες αρκετές φορές γιά  συνανθρώπους ετερόδοξους. Πολύ καλύτερούς μας μερικές φορές, γιά τίς θρησκευτικές επιλογές καί αναζητήσεις τους.

Στήν προσπάθεια νά κατανοήσουμε τό " ποιοί από τούς δύο"  σήμερα, βρίσκονται σέ λάθος δρόμο καί εκτός Εκκλησίας, πρέπει νά ανατρέξουμε στίς αρχαίες ρίζες καί στό ποιά από τίς δύο κινείται μέχρι σήμερα στόν ίδιο χώρο πού ό Χριστός καί οί Άγιοι Απόστολοι καθώρισαν.

Τό ότι σήμερα οί Ρωμαιοκαθολικοί ονομάζουν τούς Ορθοδόξους σχισματικούς, φταίχτες, καί αιρετικούς, αυτό, από μόνο του δέν λέει τίποτα. Γιατί  καμία κατηγορία δέν μπορεί νά σταθεί πουθενά, εάν δέν συνοδεύεται καί από ανάλογες αποδείξεις...

Από τήν άλλη πλευρά καί οί Ορθόδοξοι, καλούνται  νά αποδείξουν ότι οί Παπικοί είναι πραγματικά στήν αίρεση καί απολύτως μακριά από τήν αρχαία Παράδοση...

Ένα αρχαίο ρητό σέ παράφραση λέει, ότι  " οί μεγάλες διαφορές συνήθως ξεκινούν από μία μεγάλη ανθρώπινη αλαζονεία ".

Αυτό ακριβώς συνέβη κι΄ εδώ.

Πολύ πρίν φθάσουμε λοιπόν, στό οριστικό σχίσμα τών Εκκλησιών,  είχαν φανεί στόν ορίζοντα τά πρώτα σύννεφα τής διάστασης. Καί τό 1054μχ επισημοποιήθηκε απλώς εκείνο, πού είχε αρχίσει τετρακόσια χρόνια νωρίτερα !

ΤΑ  ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ  ΑΙΡΕΣΗΣ...

Οί αρχικές Παπικές απαιτήσεις γιά  "Πρωτείο τού Πάπα επί όλων τών Εκκλησιών ", περάσανε στό αιρετικό" Filiogue" , συνεχίστηκαν μέ τό "αλάθητο" , καί ακολουθώντας έναν συνεχή κατήφορο φθοράς καί απαιτήσεων φθάσανε κάποτε στό τέλειο σχίσμα...

Ή επισήμανση τών διαφορών έχει αξία, γιατί δείχνει τόν δρόμο τού λάθους...

1) Ή επέμβαση κατ΄ αρχάς τών Ρωμαιοκαθολικών στό ίδιο τό αρχαίο Ορθόδοξο δόγμα  περί Θεότητας, μέ τήν αλλαγή καί πρόσθεση στό "Πιστεύω είς έναν Θεό..."  τού  λεγόμενου Filioque, ( εκπόρευση τού Αγίου Πνεύματος καί εκ τού Υιού...) ήταν τό πρώτο λάθος !

Καί ενώ στήν Ορθόδοξη θέση καί στό Ευαγγέλιο αναγράφονται οί λόγοι τού ίδιου τού  Χριστού ότι  "τό Πνεύμα τό Άγιο εκπορεύεται μόνον εκ τού Πατρός" , έρχεται ό Παπισμός καί διορθώνει τόν Χριστό προσθέτοντας ότι τό Πνεύμα τό Άγιο εκπορεύεται καί " εκ τού Υιού"  εισάγοντας έτσι τήν Δυαρχία στήν Θεότητα, καί ανατρέποντας τήν δομή καί τό έργο τής Αγίας Τριάδας, θέση βλάσφημη πέρα γιά πέρα ! 

Αυτό ακριβώς ήταν καί τό πρώτο σημείο πού οδήγησε τόν Παπισμό στήν αίρεση καί στό Σχίσμα...

2) Κάθε Πάπας θεωρεί τόν εαυτό του μοναδικό αντιπρόσωπο τού Χριστού επάνω στήν γή καί διάδοχο τού Αποστόλου Πέτρου παίρνοντας αφορμή από τόν αλληγορικό λόγο τού Χριστού  ότι " σύ είσαι ό Πέτρος καί επάνω στήν πέτρα θά οικοδομήσω τήν Εκκλησία μου..." .

Καί ενώ ό Χριστός εννοούσε τήν ακλόνητη καί συμπαγή σάν πέτρα ομολογία τού Πέτρου σέ γενομένη ερώτηση, περί τής θεότητας τού Χριστού, έρχεται ό Παπισμός από τό 1054μχ ( γιατί πρώτα δέν έλεγε αυτά), καί ανακαλύπτει τήν ..."διαδοχή" !!

Βάσει αυτού τού "Πρωτείου", κάθε Πάπας, εμμέσως, απαιτεί από τούς Ορθοδόξους όχι μόνο υποταγή, αλλά καί εφαρμογή κάθε αλλαγής καί νεωτερισμού ακόμη καί στό Δόγμα καί στούς κανόνες τής Εκκλησίας πού αυτός θά θελήσει νά κάνει, ώς "αντιπρόσωπος τού Χριστού επάνω στήν γή! " . Καταλαβαίνουμε τώρα τό βάθος τού εγωϊσμού καί τής πλάνης...

ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΘΗΤΟΣ !

3) Ό Πάπας θεωρείται "αλάθητος" γιά ότι πεί, καί γιά ότι κάνει !

Μόνο ό Θεός όμως είναι αλάθητος! Καί κανείς  άνθρωπος πάνω στήν γή δέν μπορεί νά θεωρηθεί, ούτε τέλειος ούτε αλάθητος. 

( Διαβάστε σχετικά, τήν συντριπτική απάντηση πού έδωσε ένας διακεκριμένος Καρδινάλιος τής Κροατίας, ό  Josip Strossmaier   στόν τότε Πάπα, παρουσία 700 ιεραρχών τής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ).

4) Ό Παπισμός έχει καταργήσει ουσιαστικά τήν Αγία Κοινωνία δίνοντας στούς πιστούς άζυμο άρτο, τήν λεγόμενη  "όστια" ( κάτι σάν μικρά βιομηχανοποιημένα μπισκοτάκια, μιά καί δέν φτιάχνουνε πρόσφορα γιά προσκομιδή, όπως οί Ορθόδοξοι), καί χωρίς "αίμα Κυρίου".

Τόσο όμως ό άζυμος καί χωρίς προζύμι άρτος (πού είναι  παλαιά Εβραϊκή συνήθεια καταργημένη από τόν Χριστό), όσο καί ή μή παράδοση "αίματος Χριστού"  ( δίνεται συνήθως μόνο όταν πλησιάζει νά πεθάνει ό άνθρωπος...), είναι δικές τους επινοήσεις καί ουδεμία σχέση έχουν μέ τήν Αποστολική Παράδοση. Άλλωστε στό Μυστικό Δείπνο πού ό Χριστός παρέδωσε τό ακατάληπτο αυτό Μυστήριο τής μετουσίωσης καί αλλαγής τού άρτου καί οίνου σέ σώμα καί αίμα Χριστού, χρησιμοποίησε κανονικό καί όχι άζυμο άρτο μιά καί τό Πάσχα τών αζύμων δέν είχε έλθει ακόμη.

5) Έχουν επιβάλλει στούς κληρικούς υποχρεωτική αγαμία. Δηλαδή απαγορεύεται νά  παντρεύονται οί κληρικοί τους καί νά έχουν οικογένειες, κατά παράβαση πάλι, τής Αποστολικής Παράδοσης, μέ όλα όσα άσχημα συνήθως δημιουργούνται...

6) Κάνουν τόν σταυρό τους όχι μέ τά τρία δάκτυλα σέ συμβολισμό τής Αγίας Τριάδος, αλλά μέ τά τέσσερα, ή καί πέντε δάκτυλα, βάζοντας στό 4ο δάκτυλο τήν Παναγία, καί στό 5ο τόν Πάπα. Όμως, ούτε ή Θεοτόκος μπορεί νά λατρευτεί ώς Θεός, αλλά ούτε καί ό Πάπας μπορεί νά εξομοιωθεί μέ τόν Θεό!

7) Έχουν κάνει τό Βατικανό Κράτος, μέ Πρωθυπουργό, Υπουργούς, Στρατό καί Κυβέρνηση, καταστάσεις αντίθετες μέ τήν διδασκαλία καί τό έργο τού ταπεινού Θεανθρώπου Ιησού Χριστού καί τών Αγίων Αποστόλων.

8) Πιστεύουν στήν "αξιομισθία τών Αγίων", καί ότι ένας Άγιος μπορεί νά "μεταφέρει" κάποια από τά καλά έργα του σέ ανθρώπους πού δέν έχουν έργα, καί έτσι νά τούς σώσει κι΄ αυτούς από τήν Κόλαση, αντίθετα από όσα δίδαξε ό Χριστός ότι κάθε άνθρωπος είναι υπόλογος μόνο γιά τόν εαυτό του !

9) Πιστεύουν στό "καθαρτήριο πύρ" πού θά καθαρίσει στήν άλλη ζωή όσους αμαρτωλούς δέν πρόλαβαν νά μετανοήσουν, καί ακόμη ότι τελικά θά ελεήσει ό Θεός καί τούς δαίμονες, αυτά τά πλήρους κακίας πλάσματα, ότι ή Κόλαση θά έχει τέλος, καί ότι θά πάνε κι΄ αυτοί στόν ...Παράδεισο!!!

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ,  ΚΑΙ  ΑΠΟΛΥΤΟΣ  ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ...

10) Πιστεύουν στόν "απόλυτο προορισμό" , καί ότι κάθε άνθρωπος είναι προορισμένος από τόν Θεό είτε γιά Κόλαση είτε γιά Παράδεισο, μπλέκοντας έτσι δύο άσχετες καταστάσεις.

Γιατί, ό Θεός σάν Παντογνώστης, γνωρίζει μέν τό τί θα συμβεί σέ κάθε άνθρωπο ( πρόγνωση ), αλλά δέν προκαθορίζει αυτό τό μέλλον ( προορισμός), λόγω τής ελευθερίας τής βουλήσεως ( θελήσεως ),  πού έχει δώσει  σέ κάθε άνθρωπο, ώστε νά μπορεί μετά νά τόν κρίνει σύμφωνα μέ τίς πράξεις του...

Γιατί, άν ό Θεός προκαθόριζε τήν πορεία κάθε ανθρώπου, τότε ό άνθρωπος, καί δικαίως, θά ήταν αμέτοχος γιά τίς πράξεις του καί θά μπορούσε νά πεί:

" Δέν φταίω Κύριε εγώ, εσύ μέ έφτιαξες έτσι...".

11) Στό βάπτισμα, δέν βυθίζουν τά παιδιά μέσα στό νερό ( Ταφή καί Ανάσταση), τρείς φορές στόν τύπο τής Αγίας Τριάδας όπως ή αρχαία Εκκλησία παρέδωσε, αλλά έχουν τό βάπτισμα γιά ετοιμοθανάτους, ραντίζοντας τά παιδιά μέ νερό...

12) Τό Χρίσμα καί τό μύρωμα τού παιδιού γιά νά αποκτήσει τίς Δωρεές τού Αγίου Πνεύματος, όπως οί Απόστολοι εδίδαξαν, δέν τό κάνουν μέ τό βάπτισμα αλλά όταν μεγαλώσουν τά παιδιά, αφήνοντάς τα έτσι στερημένα τής βοήθειας τού Θεού καί στήν διάθεση τού διαβόλου...

13) Τό μυστήριο τού ευχελαίου τό χρησιμοποιούνε μόνο μιά φορά καί γιά τούς ετοιμοθανάτους...

14) Τό μυστήριο τής εξομολογήσεως γίνεται συνήθως μέ "απόκρυφο τρόπο" μέσω παραβάν μεταξύ εξομολόγου καί πιστού. Αντίθετα πάλι μέ τήν αρχαία παράδοση πού επιζητά τήν θαρραλέα μετάνοια τού ανθρώπου απέναντι τού οργάνου τού Θεού :

" Ναί Κύριε, έφταιξα απέναντί σου !" καί όχι τήν κρυμένη πίσω από παραπετάσματα...

Όταν ό προφήτης Νάθαν ανέβηκε στά Ανάκτορα καί έλεγξε τόν Δαβίδ γιά μοιχεία καί φόνο δέν πήγε νά κρυφτεί ό βασιλέας αλλά ομολόγησε μέ θάρρος τήν ενοχή του. Στήν Αγία Γραφή μάλιστα αναφέρονται ότι οί εξομολογήσεις τών Χριστιανών γίνονταν δημόσια !

Ακόμη, τά επιτίμια αμαρτιών στήν Παπική εκκλησία, είναι ποινικού χαρακτήρα μιά καί ή εξομολόγηση έχει τόν χαρακτήρα δικαστηρίου. Στήν Ορθόδοξη Εκκλησία όμως, ό εξομολόγος συμβουλεύει, δέν δικάζει, καί  είναι παιδαγωγικού χαρακτήρα  ώστε νά συναισθανθεί ό αμαρτωλός τήν πτώση του, νά φυλαχτεί, καί νά μή ξαναπέσει...

Συνέπεια τής τακτικής αυτής υπήρξαν παλαιότερα, τά λεγόμενα συγχωροχάρτια, σέ τύπο μπλόκ αποδείξεων! Αμάρτανες τόσο, πλήρωνες τόσα καί "πήγαινες" στόν Παράδεισο...

15) Έχουν τό δόγμα τής "ασπίλου συλλήψεως" τής Θεοτόκου, λέγοντας ότι δέν έφερε τό προπατορικό αμάρτημα τών Πρωτοπλάστων, καί ανυψώνοντάς την λατρευτικά στό ύψος τής Θεότητας. Όμως, ή λατρεία ανήκει μόνο στόν Άγιο Τριαδικό Θεό, ενώ ή τιμητική προσκύνηση στήν Θεοτόκο καί στούς Αγίους !

16) Εικόνες έχουν συνήθως σέ τοιχογραφίες, δέν τίς τιμούν προσκυνώντάς τες, δέν τιμούν τά άγια λείψανα, καί αντί γιά εικόνες βάζουν αγάλματα !!!

17) Ή Παπική εκκλησία, στήν προσπάθεια προσεταιρισμού Ορθοδόξων πιστών σέ άλλες χώρες, προώθησε Ρωμαιοκαθολικούς ιερείς ντυμένους όπως οί Ορθόδοξοι καί μέ τό ίδιο σχεδόν λειτουργικό τυπικό, δημιουργώντας έτσι ένα περίεργο εκκλησιαστικό σχήμα, τήν Ουνία.

Οί Ουνίτες, λειτουργούν σέ Ουνίτικες Εκκλησίες πού μοιάζουν Ορθόδοξες, ξεγελώντας ακόμη καί Ορθοδόξους πιστούς πού δέν γνωρίζουν τά πράγματα καλά, καί δέν μνημονεύουν Ορθοδόξους Αρχιερείς, αλλά τόν Πάπα !!!

Είναι τό μεγαλύτερο σχέδιο εξαπάτησης τής Παπικής εκκλησίας πρός τήν Ορθοδοξία, πού γίνεται κυρίως στό εξωτερικό!!!

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ  ΙΕΡΩΣΥΝΗ

18) Ή Ιερωσύνη τους, μετά από όλα αυτά ( σύν τό Σχίσμα στό οποίο περιέπεσαν από τό 1054 μχ.), είναι προβληματική...

Από ελάχιστη έως ανύπαρκτη...

Αυτό, άλλωστε  φαίνεται καί από τόν Αγιασμό τους, πού μετά από λίγο καιρό τό νερό βρωμάει, εν αντιθέσει μέ τούς Ορθοδόξους πού διατηρείται πεντακάθαρο εκατοντάδες χρόνια, όπως βλέπουμε από τά μπουκαλάκια Αγιασμού πού βρίσκονται στά θεμέλια σπιτιών πού κατεδαφίζονται γιά πολυκατοικίες...

Φαίνεται ακόμη καί από τό Άγιο Φώς, στά Ιεροσόλυμα.

Ούτε μία φορά δέν έχει δοθεί Άγιο Φώς στούς Καθολικούς, από τόν τάφο τού Χριστού στούς Αγίους Τόπους, όπως δίνεται κάθε Μεγάλο Σάββατο μόνο στούς Ορθοδόξους γιά εκατοντάδες τώρα χρόνια...

Αψευδής αγγελιαφόρος τού μεγάλου αυτού θαύματος έχει γίνει τά τελευταία χρόνια καί ή Ελληνική Τηλεόραση πού δείχνει τήν τελετή τού Αγίου Φωτός στό εσωτερικό τού Ναού τής Αναστάσεως μέ ενδεικτικές εικόνες, από λαμπάδες πιστών στά επάνω εσωτερικά μπαλκόνια ν΄ αρπάζουν φωτιά από τό ισόγειο μόνες τους, μέ ένα φώς πού στά πρώτα λεπτά άν τό βάλεις επάνω σου δέν καίγεσαι !  ( Περισσότερα γιά τό Άγιο Φώς...)

Ό ισχυρισμός ότι καί στήν Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία γίνονται θαύματα, όπως στό προσκύνημα τής Παναγίας τής Λούρδης, είναι μονομερώς αληθής.

Καί τό λέμε αυτό γιατί άν σκεφτούμε τά εκατοντάδες θαυματουργικά προσκυνήματα πού υπάρχουν μόνο στήν Ελλάδα μέχρι καί τό τελευταίο χωριό, ( άς αφήσουμε τήν μαρτυρική Μικρά καί Μεγάλη Ασία), τίς εικόνες πού κλαίνε καί μυροβλύζουν, τά θαύματα τών αγίων καί τίς θεραπείες πού γίνονται, όλα αυτά δείχνουν συγκριτικά πώς τά Ρωμαιοκαθολικά θαύματα δέν είναι παρά μία σταγόνα, μέσα στόν Ωκεανό τής Ορθοδοξίας θαυμάτων!

Καί άν γίνεται καμιά φορά νά κάνει θαύματα στούς μουσουλμάνους ό ΑηΓιώργης, καί  ή Παναγία Σεϊδάναγια  ( σχετικά...), τό κάνει αυτό, ελεώντας τό σώμα γιά νά φωτιστεί ή ψυχή τους, νά γίνουν Ορθόδοξοι, καί νά σωθούν.

Δέν έπεται όμως μ΄ αυτό, ότι άν παραμείνουν έτσι, σώζονται...

ΑΝΤΙΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΙ (Οι Ευαγγελικοί, Προτεστάντες)                                                                                                                                                            

Μέ αυτά πού θα πούμε παρακάτω, δεν έχουμε σκοπό να θίξουμε οποιονδήποτε άνθρωπο πού ακολουθεί διαφορετικό δόγμα ή θρήσκευμα. Απώτερος σκοπός μας είναι, μία καθαρή ενημέρωση απέναντι ανθρώπων πολύ καλύτερων, πιθανόν,  από εμάς τούς Ορθοδόξους.

Οί άνθρωποι αυτοί, όπως κι΄ εμείς, είναι δημιουργήματα και εικόνες Θεού, τούς οποίους και σεβόμαστε, παρ΄ όλες τις όποιες διαφορές θέσεων και απόψεων, πού τυχόν υπάρχουν μεταξύ μας.

Αυτά σαν εισαγωγή, τών όσων θά επακολουθήσουν…                                                                                                       

Η αιτία δημιουργίας του δεύτερου Σχίσματος από τήν αρχαία, συμπαγή γραμμή της Χριστιανικής Εκκλησίας (μετά τον πρώτο διαχωρισμό μέ τούς Ρωμαιοκαθολικούς ),υπήρξε, η διαμαρτυρία του φημισμένου Γερμανού θεολόγου Μαρτίνου Λούθηρου(1517), ενάντια στην τότε, Παπική ηγεσία.         

Ο Πάπας Λέων ο !0ος, για λόγους καθαρά εισπρακτικούς, είχε κυκλοφορήσει τά λεγόμενα συγχωροχάρτια , σε αντίθεση με τά όσα ο Χριστός και οι Αγιοι Απόστολοι είχαν παραδώσει.

Τά λεγόμενα συγχωροχάρτια  έγραφαν, ότι ο Πάπας, ως διάδοχος του Αποστόλου Πέτρου, ιδρυτού της Εκκλησίας της Ρώμης, είχε εξουσία νά συγχωρεί ζωντανούς και πεθαμένους και μάλιστα, και αυτούς πού βρίσκονταν στην κόλαση…Αγοράζοντας λοιπόν ένα τέτοιο χαρτί έπαιρνες συγχώρηση για όσες αμαρτίες θα έκανες μέσα σε 5  χρόνια, ή πληρώνοντας περισσότερα, μπορούσες να αμαρτάνεις και ανάλογα χρόνια…

Η εισπρακτική αυτή βουλιμία, κληρικών της τότε εποχής είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο στην ύπαιθρο, ώστε να κυκλοφορούν λιτανεύοντας ένα φτερό χήνας, ισχυριζόμενοι κάποιοι, ότι αυτό, ήταν μέρος των πτερύγων του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στήν πτώση τών Αγγέλων κατά τήν μάχη του μέ τόν Εωσφόρο!

Υπήρξαν όμως και άλλα λάθη.

Ο Λούθηρος, είχε γίνει μοναχός στην Μονή των Αυγουστινιανών τού Ερφουρτ, αλλά παρ΄όλους τους όρκους και τις μοναχικές υποσχέσεις παρθενίας και αγαμίας, απέναντι Θεού και ανθρώπων, παντρεύτηκε μιά άλλη μοναχή  (δεσμευμένη κι΄αυτή με τους ίδιους όρκους), την Αικατερίνη φόν Μπόρα από την οποία απέκτησε και  6  γυιούς!

Τά λάθη δυστυχώς είχαν και συνέχεια…

ΣΕ  450  ΚΟΜΜΑΤΙΑ...

Την αρχική γραμμή αλλαγής και μεταρρύθμισης του Μαρτίνου Λούθηρου την επέκτειναν με νέες αντιδράσεις αργότερα, και άλλοι θεολόγοι της μεταρρύθμισης, όπως ο Ζβίγγλιος, και ο Καλβίνος.

Δυστυχώς όμως, παρ΄ όλο πού οι διαμαρτυρίες τους υπήρξαν αρχικά δικαιολογημένες, και παρ΄ όλες τις αναφορές τους ότι μόνο η Ορθοδοξία είχε ανόθευτη την αλήθεια κρατώντας την αρχαία γραμμή, εν τούτοις, αντί να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία δημιούργησαν δική τους ομολογία, πού την ονόμασαν «Εκκλησία»…

Οι εσωτερικές διαφωνίες τους όμως επεκτάθηκαν με αποτέλεσμα σήμερα, το 2004 , να υπάρχουν πάνω από 450 λεγόμενες «Εκκλησίες», αντιμαχόμενες μεταξύ τους περί «αλήθειας και πίστεως…», παρ΄όλο πού ο Χριστός ίδρυσε μία μόνο Εκκλησία, και σ΄αυτήν ακριβώς επαφίεται η σωτηρία των ανθρώπων.

Σήμερα, οί γνωστότερες Προτεσταντικές ομολογίες στήν Ελλάδα είναι :

Ευαγγελικοί - Πρεσβυτεριανοί

Λουθηρανοί

Επισκοπιανοί

Βαπτιστές

Μεθοδιστές

Μορμόνοι

Χιλιαστές ( Ιεχωβάδες )

Αντβενιστές της εβδόμης ημέρας.

Χ.Ο.Ε. –Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης

«Εκκλησία» του Ιησού»

   Παγκόσμια Κεντρικά Γραφεία «Εκκλησίας» του Θεού

    «Αποστολική Εκκλησία της Πεντηκοστής»

   Διεθνής «Εκκλησία» του Τετραγωνικού Ευαγγελίου

   Βιβλική Εκκλησία του Θεού

   Υπόλοιπο της «Εκκλησίας» του Θεού, με έδρα το Μίτσιγκαν

    Ηνωμένη Πεντηκοστιανή «Εκκλησία»

   Απαραπλάνητη «Εκκλησία» του Θεού

    Χολστέϊν «Εκκλησία» του Θεού, καί

    Πεντηκοστιανοί ( Ελευθέρα Αποστολική «Εκκλησία» της Πεντηκοστής )μέ ιδρυτή τον Ευάγγελο Φωτίου κατ΄ αρχάς στην Αθήνα στα 1938, και διάδοχο και αναδιοργανωτή τής ομάδας, τόν Λούη-Λεωνίδα Φέγγο, στα 1965. 

Σχετικά μέ τήν ομολογία αυτή  σημειώνουμε, ότι ή πρώτη εμφάνισή τους έγινε στην Αμερική, στά 1907 από τον Αμβρόσιο Τόμπλισον.

Οί Πεντηκοστιανοί ισχυρίζονται ότι προέρχονται κατ΄ ευθείαν από τούς πρώτους Χριστιανούς τής ημέρας της Πεντηκοστής στην Ιερουσαλήμ, ενώ πουθενά στην Αγία Γραφή δεν αναφέρεται ότι μετά την Πεντηκοστή, υπήρξε και μια ιδιαίτερη ομάδα  με τους τάδε και τάδε Αποστόλους, πού έχοντας χρίσμα διαδοχής και Ιερωσύνης μέχρι σήμερα, ονομάζονταν… Πεντηκοστιανοί.

Προφανώς, με τόν ισχυρισμό αυτό,  θέλουν να δώσουν βαρύτητα στήν κίνησή τους, και στην επικοινωνιακή-προσηλυτιστική πολιτική τους…

Στην κοινότητα αυτή, ανήκουν και τα σωματεία «Σύνδεσμος Εκκλησιών της Πεντηκοστής» (1971) και «Αδελφότης μαθητών Ιησού Χριστού».

Η κίνηση επεκτάθηκε και μεταξύ των αποδήμων Ελλήνων της Αμερικής (Ν. Υόρκη, Οχάιο) και της Αυστραλίας (Greek Christian Church). Η εφημερίδα της «Xριστιανισμός» εκδίδεται και στα αγγλικά. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ομάδα αυτή υπολόγιζε πως είχε 150 «ποιμένες» και 20.000 πιστούς.

Συνήθως  καταφέρεται εναντίον των άλλων Πεντηκoστιανών ομάδων, που αναγνωρίζουν τούς «αρχηγούς» τού εξωτερικού και πληρώνονται, χωρίς να σώζουν ποτέ καμία ψυχή. ( Ενώ αυτοί, προφανώς νομίζουν, ότι σώζουν πολλές ψυχές...) Τους ονομάζει μάλιστα και «λύκους» (κασέτα ομιλιών. 2.10.79).

Σε μία σφοδρή επίθεση εναντίον των άλλων ομάδων ο Λ. Φέγγος ανέφερε:

«Δεν χρειάζεται καταστατικό. Έχουμε το λόγο του Θεού, τα λέει όλα... Είναι επικατάρατοι αυτοί που κάνουν αυτή τη δουλειά. Δεν μπορούν να έχουν την ευλογία του Θεού» (κασ. 20.11.79)

Η ομάδα αυτή χαρακτηρίζει τη Γραφή «καταστατικό χάρτη» και απορρίπτει καθετί που δεν συμφωνεί «με το ευαγγέλιο» (Χ 7/86,2),

Λέγοντας όμως «ευαγγέλιο», μή φανταστούμε ότι εννοεί το αρχαίο κείμενο των Ευαγγελίων, όπως το ξέρουμε εμείς οί Ορθόδοξοι, αλλά τις ερμηνείες από μεταφράσεις σύμφωνα πάντα με τό πνεύμα τής κίνησης τού Λ. Φέγγου, ο οποίος δέχεται τήν κατά γράμμα ερμηνεία τής Αγίας Γραφής.

Έτσι υποστηρίζει  πως  ο θρόνος του Θεού είναι τοπικός, πως ο Θεός οπωσδήποτε έχει χέρια και πόδια, και πως ετοιμάζει για τους πιστούς κατά γράμμα καί  σπίτια !!! (κασ. 18.9.79, 9.11.82, 8.2.83).

Δεν δέχονται ειδική ιεροσύνη, δεν πιστεύουν σε μετουσίωση – αλλαγή των Τιμίων Δώρων στην Αγία Κοινωνία θεωρώντας τα όλα αυτά συμβολικά,  απορρίπτουν την εξομολόγηση, τά μνημόσυνα, τά άγια λείψανα , τις εικόνες, τον Τίμιο Σταυρό, τις πρεσβείες των αγίων, κλπ. – κλπ. μη έχοντας αφήσει στην ουσία τίποτα όρθιο από την αρχαία Αποστολική Παράδοση. Μετά από όλες αυτές τίς καταργήσεις δέν μπορούμε νά μιλάμε γιά επάρκεια  ιεροσύνης, μια και δεν έχουν καί ουδεμία αποστολική διαδοχή χειροτονιών, από την αρχαία Εκκλησία μέχρι σήμερα !

  ( Αποσπάσματα ελεύθερης απόδοσης από το βιβλίο  "Εγχειρίδιο αιρέσεων και παραχριστιανικών ομάδων" τού π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου )

ΤΑ  ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ

Γενικά:

Το θρήσκευμα των Προτεσταντών, είναι μία συρραφή και συνάθροιση αρχαίων Χριστιανικών δογματικών εκτροπών, οι οποίες και έχουν καταδικαστεί από αρχαίες Οικουμενικές  Συνόδους. Θα προσπαθήσουμε εδώ να παραθέσουμε τίς βασικές αυτές διαφορές με την αρχαία Εκκλησιαστική ρίζα, πού είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ανατολής, και αυτές εδώ θα εξετάσουμε.

Ας δούμε τά σχετικά σημεία

1) Λένε, ότι μάς είναι αρκετή η Αγία Γραφή και το ίδιο το Ευαγγέλιο,  γι΄ αυτό καί ονομάζονται Ευαγγελικοί.

Καί ακόμη, ότι οι ερμηνείες των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας ( Αγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, Μέγας Βασίλειος, Γρηγόριος Θεολόγος, Μέγας Αθανάσιος κλπ) δεν είναι απαραίτητες, μιά καί ή κατά γράμμα προσωπική εξήγηση τού Ευαγγελίου από τον κάθε άνθρωπο πού πιστεύει στον Χριστό, είναι αρκετή για την σωτηρία του.

Αποτέλεσμα  αυτής τής θεωρήσεως γιά " προσωπική εξήγηση " τής Αγίας Γραφής, υπήρξε, η δημιουργία εκατοντάδων αυτοδύναμων  «εκκλησιών» και  " Σχολών ερμηνείας " τής Αγίας Γραφής, σύμφωνα με τις προσωπικές σκέψεις και προτιμήσεις τού κάθε ανθρώπου, με καταστρεπτικά για την σωτηρία των ψυχών, αποτελέσματα.

Αυτός ο παραμερισμός των αρχαίων Αγίων Πατέρων του Χριστιανισμού, πού με τά θαύματα επικύρωναν τήν εν Θεώ ερμηνεία τους, και αυτή η περιφρονητική «ισοτιμία» τους από τον Προτεσταντικό – Ευαγγελικό κόσμο, με κάθε κοινό άνθρωπο, έφθανε τελικά στον ίδιο τον Θεό και στις ενέργειές του.

Σήμερα, τά σημεία του λάθους είναι ορατά, και θα λέγαμε θανάσιμα…

2) Ισχυρίζονται, ότι τα καλά έργα δεν είναι απαραίτητα για να σωθεί ο άνθρωπος. Μόνο να πιστεύει κανείς, και σώζεται!              

    Ο ίδιος ο Χριστός όμως παραγγέλνει ότι, «ού πάς ο λέγων μοι, Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλά ο ποιών το    θέλημα τού Πατρός μου του εν ουρανοίς…»(Ματθ.7, 21-23).

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη αναφέρει ότι οι άνθρωποι κρίνονται από τά έργα τους (Αποκ.20,12).

Και ο Απόστολος Παύλος προσθέτει ότι εάν έχω τέτοια πίστη ώστε να μετακινώ και βουνά, αλλά δεν έχω έργα αγάπης, δεν είμαι τίποτα (Α΄Κορινθ.13,2).

3) Λένε, ότι ο Λούθηρος καθάρισε την Εκκλησία από τά πολλά σφάλματα πού είχε.

Ναι, αλλά αυτά αφορούσαν την Παπική εκκλησία, τά συγχωροχάρτια της, και τις Ιερές εξετάσεις πού έκαιγαν και βασάνιζαν τους ανθρώπους.  

Η Ορθόδοξη Εκκλησία  ποτέ δεν διέπραξε τέτοια εγκλήματα.

Ο Λούθηρος, προερχόμενος από την Παπική Εκκλησία συγκρούσθηκε με αυτά, διαμαρτυρόμενος . Στους λόγους του μάλιστα εκθείαζε την Ορθόδοξη Εκκλησία γιατί αυτή μόνο κράτησε, έλεγε, την αρχαία Παράδοση. Εν τούτοις, έφτιαξε μία δική του ομολογία, αποφεύγοντας να γυρίσει στην αρχαία ρίζα.

 Η Ορθόδοξος  Εκκλησία, παρέμεινε ανόθευτη σύμφωνα με τά αρχαία, υπό του Χριστού και των Αγίων Αποστόλων παραδεδομένα πρότυπα, παραμένοντας ως εκ τούτου, και η μόνη αληθινή πού μπορεί να προσφέρει σωτηρία!

4) Κατακρίνουν την προσκύνηση των Αγίων Εικόνων,

 Μιλούν για ειδωλολατρία, ξύλα και χρώματα, μή μπορώντας να κατανοήσουν ότι προσκυνώντας ο πιστός τις εικόνες δεν προσκυνά ξύλα και χρώματα ούτε και τά λατρεύει, αλλά η τιμή του διαβαίνει στο πρόσωπο, πού η εικόνα παριστάνει.

Όπως μια μάννα φιλώντας την φωτογραφία του ξενιτεμένου παιδιού της, φέρνει στο μυαλό της με αγάπη το πρόσωπό του, έτσι και ένας Χριστιανός τιμά την κάθε άγια Εικόνα.

Εικόνες συναντάμε από τους πιο αρχαίους χρόνους των Χριστιανικών διωγμών μέσα στις κατακόμβες, και ορισμένες από αυτές θαυματουργούν  μέχρι σήμερα.

Γνωστότερες θαυματουργές εικόνες είναι, η Παναγία της Τήνου, η Παναγία 20φοίνισσα στην Μακεδονία, η Παναγία η Μαλεβή στον Αγιο Πέτρο έξω από την Τρίπολη (μέ τό Αγιο Μύρο να τρέχει, τρυπώντας το τζάμι στο κέντρο, και να ευωδιάζει ο τόπος, ή καί τά αυτοκίνητα των προσκυνητών όπως έρχονται, από δεκάδες χιλιόμετρα μακρυά.

Κι΄ ακόμη, πλαστικές μικρές εικονίτσες  τής Μαλεβή, να ευωδιάζουν αποπνικτικά σε πιστούς στον Καναδά, στην Αυστραλία κλπ. καί νά τρέχουν μύρο, όπως γράφουν πιστοί άνθρωποι σε επώνυμες αναφορές τους καί σέ αρκετά γράμματά τους...

Οί Άγιες εικόνες, με τά δεκάδες χρυσά αφιερώματα επάνω τους, πού ασφαλώς δεν δόθηκαν έτσι «τσάμπα», αλλά σε ανταπόδοση θαύματος, κρύβουνε πάντα τήν μυστική αλήθεια τής Ορθοδοξίας!

Γιατί εμείς, είναι αλήθεια κι΄ άς μη κρυβόμαστε, ούτε τον πυρετό μας δεν δίνουμε δωρεάν, εάν δέν πρόκειται κάτι νά πάρουμε...

5) Κατακρίνουν την προσκύνηση και την τιμή των Αγίων λειψάνων.

Όμως, τούς Άγιους αυτούς ανθρώπους, και μάλιστα καί μάλιστα τούς μάρτυρες, πού κάηκαν, γδάρθηκαν, τηγανίσθηκαν, ή και αποκεφαλίσθηκαν, αρνούμενοι ως το τέλος να προδώσουν τον Χριστό και την πίστη τους, αυτούς πού ο ίδιος ο Θεός τούς πιστοποιεί μέχρι σήμερα μέ ευωδία λειψάνων και θαυμάτων θεραπείας, μπορούμε εμείς να τους περιφρονούμε σάν ένα τίποτα, θεωρώντας τους ίσους μας;

Είμαστε εμείς στα ύψη τους;

Κάναμε εμείς, για τον Χριστό και την πίστη μας αυτά πού έκαναν εκείνοι;

Ασφαλώς όχι!

Ας έχουμε τουλάχιστον την ταπεινοφροσύνη και το «γνώθι σ΄αυτόν» νά παραδεχθούμε τά «μείον» μας…

6) Απορρίπτουν νηστείες, μνημόσυνα, και αποστολικές παραδόσεις.

Κατ΄ αρχάς η νηστεία είναι η πρώτη εντολή του Θεού αλλά και ή αιτία εκπτώσεως τών πρώτων ανθρώπων από τον Παράδεισο, λόγω της ανυπακοής τους!

Την εντολή τής νηστείας,( και μάλιστα τής σαρκικής νηστείας ), σάν πράξη προπαρασκευής και προετοιμασίας τού ανθρώπου για να εισακουσθεί από τον Θεό, την συναντάμε τακτικά στήν Αγία Γραφή.

Ενδεικτικά τήν βλέπουμε, στήν εμφάνιση τού Θεού στό γεμάτο καπνούς και βροντές όρος του Σινά (Εξοδος 19,15), στον Ιωάννη τον Πρόδρομο, στην χειροτονία των πρεσβυτέρων ( χειροτονήσαντες πρεσβυτέρους κατ΄ εκκλησίαν,  προσευξάμενοι μετά νηστειών  ), Πράξ. Αποστ.ΙΔ΄ 23, στό " νηστεύσαντες και προσευξάμενοι και επιθέντες αυτοίς τάς χείρας " (Πράξ.Αποστ. ΙΓ¨3), κλπ.

Τά μνημόσυνα για τις ψυχές των πεθαμένων ανήκουν στην αρχαία τάξη, τόσο της Παλαιάς όσο και της Καινής Διαθήκης.  

Είναι μία τελευταία προσπάθεια παρακλήσεως προς τόν Θεό, αλλά και πράξη αγάπης τών ζωντανών προς τους πεθαμένους, για να τούς λυπηθεί ο Θεός και να τους σώσει από αμαρτήματα πού εμποδίζουν την σωτηρία τους, στον χώρο εκεί πού βρίσκονται, αδυνατούντες προσωπικά πιά, νά πράξουν οτιδήποτε...

Στο Β΄ Μακαβαίων αναφέρεται " Υπέρ νεκρών προσεύχεσθε " (12,44)

 Η Ιερά Παράδοση πού οι Προτεσταντικές ομολογίες απορρίπτουν, (δεχόμενοι μόνο την Αγία Γραφή), είναι ο άγραφος νόμος της Εκκλησίας.

Ακόμη και τά κείμενα της Καινής Διαθήκης μέχρις ότου καταγραφούν από τους τέσσαρες Ευαγγελιστές ήσαν κι΄ αυτά προφορική Παράδοση.

 Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει " Καθώς παρέδωκα υμίν τάς παραδόσεις κατέχετε " (Α΄Κορινθ.11,2), και αλλού γράφει," Αδελφοί, στήκετε και κρατείτε τάς παραδόσεις, άς εδιδάχθητε είτε διά λόγου είτε δι΄ επιστολής ημών " (Β΄Θεσαλον.2,15).

7) Αρνούνται, την Παρθενία, αλλά και την Αειπαρθενία,( μετά τήν γέννηση τού Χριστού), αλλά και αγνότητα της Θεοτόκου.

Θεωρούν την Παναγία μας, σάν «μία καλή γυναίκα», πού έκανε όμως και άλλα παιδιά,( επειδή το Ευαγγέλιο αναφέρει  ώς αδελφούς τού Κυρίου  τά παιδιά τού χήρου Ιωσήφ, από τόν γάμο του πρίν.

Οι ισχυρισμοί όμως αυτοί είναι ανυπόστατοι, γιατί η Μαριάμ αναφέρεται ρητά σαν μνηστή του Ιωσήφ (Ματθ.1,18 και Λουκ.1,27. 2,5), και παρθένος (Λουκ.1,27).

Βλέπουμε ακόμη τον σκανδαλισμό τού Ιωσήφ σαν αντελήφθη την εγκυμοσύνη τής Μαριάμ, και την θέλησή του να τήν διώξει     ( μιά και δεν είχε μαζί της τέτοια σχέση), ως ότου πληροφορείται από τον άγγελο τον υπερφυσικό τρόπο συλλήψεως του Χριστού (Ματθ.1, 18-20).

Όμως, πέραν αυτών, θα ήταν ποτέ δυνατόν, και με την ελάχιστη ανθρώπινη  λογική, ένα πρόσωπο πού καθαγιάσθηκε μέ την γέννηση τού ενανθρωπίσαντος Υιού τού Μεγάλου Θεού, θα ήταν ποτέ δυνατόν νά ψάχνει γιά γαμπρό γιά να παντρευτεί κάποιον άνθρωπο, σαν μια συνηθισμένη γυναικούλα τού κόσμου,  πού σήμερα ξέρουμε, ή τής γειτονιάς πού ζούμε;

Άς μή είμαστε αφελείς, οπωσδήποτε όχι!

Ακόμη και στην αρχαία ειδωλολατρική εποχή, κάποια ξεχωριστά πρόσωπα διατηρούσαν τήν αγνότητά τους, καί εδώ, στήν ζωντανή μας θρησκεία, μετά από ένα τέτοιο μεγάλο θαύμα τού αληθινού Θεού, θά παντρευόταν ή Παναγία μας;

8) Αρνούνται πέντε από τά επτά μυστήρια της Εκκλησίας.

Ο Προτεσταντικές ομολογίες, γενικά, όσα από τόν Χριστιανισμό δέχονται,   τά δέχονται σάν απλές, κοσμικές τελετές συμβολικού, και όχι αγιαστικού χαρακτήρα.

Δέν δέχονται τήν ιερωσύνη, τήν εξομολόγηση, τήν Αγία Κοινωνία, τό χρίσμα καί τήν εκ τούτου μετάδοση τού Αγίου Πνεύματος, τό σημείο τού Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, τόν Μοναχισμό κλπ , ξεχνώντας τήν παράδοση χιλιάδων ετών, από τόν Αγιο Ιωάννη τόν Πρόδρομο, τόν Αγιο Αντώνιο με τους χιλιάδες μοναχούς στήν Αίγυπτο,  καθώς και άλλα πολλά, πού λόγω χώρου δεν μπορούμε εδώ να μεταφέρουμε. 

Στο βιβλίο " Οι αιρετικοί Προτεστάντες " τού Μητροπολίτου Κορινθίας κ. Παντελεήμονος, γίνεται μία συστηματική καταχώρηση δοξασιών και θέσεων 450 περίπου Προτεσταντικών ομάδων πού υπάρχουν σήμερα, και μία συστηματική αγιογραφική αναίρεση αυτών των δογματικών εκτροπών, βάσει των κειμένων της Αγίας Γραφής και της αρχαίας ερμηνείας τους.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ...

" Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά Εθνη, βαπτίζοντες αυτούς είς το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος" (Ματθ.κη΄19).

Γεννάται όμως το ερώτημα, με ποιόν τρόπο εβάπτιζαν οι Απόστολοι, μιά και τα Ευαγγέλια δεν τό διευκρινίζουν;

Απάντηση στο ερώτημα αυτό, μας δίνει η Ιερά Παράδοση μέσα από τά συγγράμματα των Αποστολικών Πατέρων και μάλιστα μέσα από την αδιάκοπη και επίσημη πράξη της Εκκλησίας από την ίδρυσή της έως σήμερα.

Η Αγία Γραφή μιλάει επίσης περί επιθέσεως χειρών (χειροτονία ιερέων), περί αλείψεως δι΄ελαίου (ευχέλαιον-χρίσμα), κλπ.

Ερωτάται όμως, πρακτικώς πώς γίνονταν αυτά; Και αν η Ιερά Παράδοση μας πληροφορεί συμπληρωματικώς γι΄αυτά, σέ τί αντιφάσκει μέ τήν Αγία Γραφή;

Όταν απορρίπτεται η Παράδοση ως «μύθευμα και εντάλματα ανθρώπων», και το κύρος τής Εκκλησίας ως ανύπαρκτο, το ερώτημα είναι από πού έχουν οι Προτεσταντικές ομολογίες την πληροφορία ότι αυτά τά βιβλία πού κρατάνε καί οι ίδιοι στα χέρια τους, ότι είναι η γνησία, αρχαία Καινή Διαθήκη;

Ασφαλώς από την αρχαία Χριστιανική Παράδοση, τήν οποίαν...αρνούνται.

Και ακόμη.

Από πού παρέλαβαν την αργία της Κυριακής, ενώ η Αγία Γραφή, μιλάει μόνο για αργία Σαββάτου;

Ασφαλώς από τήν Ιερά Παράδοση!

Και τέλος, σέ ποιό μέρος τής Καινής Διαθήκης αναφέρεται ότι τά βιβλία της είναι 27 (πού και οι ίδιοι παραδέχονται.)

Πουθενά!

Το αναφέρει όμως η Ιερά Παράδοση, την οποία δυστυχώς, (επιλεκτικά), την έχουνε καταργήσει…

Παραθέσαμε, αυτή την μικρή κατάθεση για τις Προτεσταντικές ομολογίες, με την ελπίδα προβληματισμού και αναθεωρήσεως κάποιων θέσεων, πού μπορούν να φανούν επιζήμιες στήν εν Χριστώ σωτηρία μας…