ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟ ΨΕΥΔΟΣ

ΑΓΓΛΙΚΑΝΙΚΗ  ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟ ΨΕΥΔΟΣ

Σύμφωνα μὲ τὴν εἴδηση, «ἡ ἐπιρροή» τῆς λεγόμενης Ἀγγλικανικῆς ἐκκλησίας» «βρίσκεται στὸ ναδὶρ καὶ μόλις τὸ 3% τῶν Ἄγγλων συμμετέχει σὲ λειτουργία σὲ ἑβδομαδιαία βάση» (βλ. Ἐφημ. «Η Καθημερινή», 25.7.2002, σέλ. 13). Εἶναι ὅμως περίεργο, τὸ ὅτι οἱ Ἀγγλικανοὶ πιστεύουν ὅτι μὲ τὸν νέο πριμάτο τους, τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Καντέρμπουρυ Ρόουαν Οὐΐλλιαμς, ἡ «ἐκκλησία» τους θὰ ἀναγεννηθεῖ . Γράφουμε «περίεργο», διότι ὁ ἡλικίας 52 ἐτῶν Οὐαλλὸς καὶ ὄχι Ἀγγλος Δρ. Ρόουαν Ντάγκλας Οὐΐλλιαμς, (Dr. Rowan Douglas Williams), ποὺ ἀνέλαβε τὰ καθήκοντά του στὶς 23.7.2002, ὑποστηρίζει ἀνοικτὰ τὴ χειροτονία γυναικῶν ὡς ἱερέων καὶ ἐπισκόπων, ὅπως ἐπίσης καὶ τοὺς ἱερεῖς ὁμοφυλόφιλους.

Μὲ τέτοιες ἰδέες καὶ θέσεις πὼς εἶναι δυνατὸν νὰ βοηθηθεῖ ὁ μεταπτωτικὸς ἄνθρωπος, νὰ ἀνανεωθοῦν τὰ ἤθη καὶ ἡ ἐκκοσμικευμένη κοινωνία καὶ νὰ μὴ βυθισθεῖ αὐτὴ στὴν ἠθικὴ ἀναρχία; Ἢ Ἀγγλικανικὴ «ἐκκλησία» τί καλὸ καὶ τί σημαντικὸ μπορεῖ νὰ περιμένει ἀπὸ τέτοιες ἰδέες; Πῶς μπορεῖ ἕνας «ἀρχιεπίσκοπος» μὲ τέτοιες τοποθετήσεις νὰ σώσει τὸ λαὸ καὶ τὴ χώρα του ἀπὸ τὴν ἀθεΐα, τὸν ὑλισμὸ καὶ τὴν πλήρη ἀπογύμνωση τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀπὸ τὶς ἠθικὲς ἀξίες; Πῶς μπορεῖ μὲ τέτοιες ἀπαράδεκτες καὶ ἀνοικτὰ καταδικαζόμενες ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ ἁμαρτίες, ὅπως ἢ ὁμοφυλοφιλία, ποὺ εὐτελίζει τὸν ἄνθρωπο, τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, καὶ τὴν καθιστὰ κατώτερη καὶ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἄλογα ζῶα, ἢ μὲ τὴ φθηνὴ διασκέδαση, ὅπως κατάντησαν τὴ «λατρεία» οἱ Προτεστάντες, νὰ σταματήσουν τὴν κατάπτωση καὶ νὰ ἐπαναφέρουν τὸ λαὸ ἀπὸ τὸ κοσμικὸ χάος στὴν ἀγκάλη τοῦ Τρισάγιου Θεοῦ; οἱ ἡγέτες αὐτοί, μὲ τὴν κατὰ κόσμο μεγάλη μόρφωση - παρουσιάζουν τὸν Οὐίλλιαμς ὡς ἔξοχο πνεῦμα, συγγραφέα 14 βιβλίων, κάτοχο ἑφτὰ γλωσσῶν κλπ. - δὲν βλέπουν ἐκεῖνο ποῦ βλέπει Ὁ κοινὸς ἄνθρωπος; Ὅτι δηλαδὴ στὴ Δύση «ἢ Ἐκκλησία κατέληξε νὰ εἶναι ἕνα πολιτικό, δογματικὸ ἰνστιτοῦτο, φθαρμένο καὶ ἀπογυμνωμένο ἀπὸ τὸ μυστήριο καὶ τὸ δέος», ὅπως γράφει ὁ Ὀρθόδοξος Ἀμερικανὸς Frank Schaeffer; Δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι σήμερα στὴ Δύση «ἀναγνωρίζουν τὴν σπουδαιότητα τὴ ς θρησκείας σὰν ἕνα "χρήσιμο ψεῦδος" ἀπαραίτητο γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς δημόσιας τάξης...»; κατὰ τὸν π. Richard Neuhaus, ὁ ὁποῖος συμπληρώνει: «Εἶναι λυπηρὸ ὅτι (ὅλοι αὐτοί) δὲν πιστεύουν, ἀλλὰ εἶναι πολὺ πιὸ λυπηρὸ τὸ ὅτι εἶναι ἕτοιμοι νὰ χρησιμοποιήσουν τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, τὸν ὁποῖον οἱ ἴδιοι δὲν τιμοῦν, καὶ μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο τὸ ἀτιμάζουν».

Ὁ λόγος τοῦ Προφήτου πρὸς τοὺς ἄπιστους ἄρχοντες - ὁ Οὔϊλλιαμς εἶναι ἐπιλογὴ τοῦ ἰδίου τοῦ Τόνι Μπλαὶρ - «τάδε λέγει Κύριος∙ δί’ ἡμᾶς διαπαντός τό ὂνόμά μου βλάσφημεῖταὶ ἐν τοῖς ἔθνεσι.» (Ἠσαΐας. Κεφ Νβ΄, 5), εἶναι ἐπίκαιρος ὅσον ποτὲ ἄλλοτε.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ «ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ» ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ ΔΡΥΪΔΩΝ

Σὲ ποιὸ κατήφορο ὁδηγοῦν τέτοιες ἰδέες τοῦ Ἀγγλικανοῦ πριμάτου δείχνει καὶ ἢ ὅλη στάση τοῦ πρὸς τὴ νεοειδωλολατρία, ὅπως ἐμφανίζεται στὴ χώρα του μὲ τοὺς Δρυῖδες. Γιὰ ὅσους δὲν ξέρουν, οἱ Δρυῖδες ἤσαν μέλη ἱερατικοῦ σωματείου τῶν ἀρχαίων Κελτῶν. Δὲν εἶχαν ναούς, συνέρχονταν μέσα στὰ δάση καὶ τελοῦσαν τὶς πανθεϊστικὲς λατρεῖες τοὺς μέσα σὲ σπηλιές, προσέφεραν δὲ καὶ ἀνθρωποθυσίες. Εἶχαν αἱρετό, ἰσόβιο ἀρχηγό, τὸν «Μεγάλο Δρυΐδη» καὶ ἀσκοῦσαν ἐξουσία. Ὅταν οἱ Ρωμαῖοι τους ἔδιωξαν ἀπὸ τὴ Γαλατία, κατέφυγαν στὴ Βρετανία. Καταδιώχθηκαν ὅμως καὶ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ τελικὰ ἐξαφανίστηκαν κατὰ τὸν α΄ μ.Χ. αἰώνα. Τελευταία ὅμως, μὲ τὰ κινήματα τῆς νεοειδωλολατρίας, ἄρχισαν νὰ ἀναβιώνουν. Ἀπὸ εἴδηση λοιπὸν πληροφορηθήκαμε ὅτι «ὁ Δρ. Ρόουαν Οὐΐλλιαμς ἔγινε ἐπίτιμο μέλος τῆς Ἀδελφότητας τῶν Δρυίδων τῆς Οὔαλλιας (ΣΣ. ὁ κ. Οὐΐλλιαμς εἶναι Οὐαλλὸς καὶ ὄχι Ἄγγλος) σὲ μία μεγάλη τελετὴ στὸ Σαὶντ Νταίηβιτς τῆς Οὔαλλιας. Ἐχρίσθη Δρυΐδης-Βάρδος ἀπὸ τὸν Ἀρχιδρυΐδη τῆς Βρετανίας Δρα Ρόμπυν Λιοὺζ καὶ ἔτσι κατέστη μέλος ἑνὸς σωματείου, ποὺ ἀριθμεῖ μεταξὺ τῶν μελῶν του καὶ τὴ βασίλισσα τῆς Ἀγγλίας! (ΣΣ. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἡ βασίλισσα τῆς Ἀγγλίας εἶναι ἡ ἀνωτάτη ἀρχή, ἡ κεφαλὴ τῆς Ἀγγλικανικῆς «ἐκκλησίας»). Ἡ ἀπόφαση αὐτὴ προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριῶν» (βλ. ἐφημ. «Ἑστία» 6.8.2002, σέλ. 5, ὅπου ὑπάρχει καὶ σχετικὴ φωτογραφία). Ὅλα αὐτὰ ἔγιναν τὸν Αὔγουστο τοῦ 2002, δηλαδὴ δυὸ μόλις μῆνες πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπίσημη ἀνάληψη ἀπὸ τὸν Δρᾶ Οὔϊλλιαμς τῶν καθηκόντων τοῦ ὡς Ἀρχιεπισκόπου Καντέρμπουρυ.

Τώρα πὼς συμβιβάζεται ἡ χριστιανικὴ ἰδιότης, καὶ μάλιστα ἑνὸς «ἀρχιεπισκόπου» ὁ ὁποῖος θεωρεῖται πνευματικὸς ἡγέτης τῶν ἑβδομήντα ἑκατομμυρίων πιστῶν τῆς Ἀγγλικανικῆς «ἐκκλησίας» σ’ ὅλο τὸν κόσμο, μὲ τὴν πανθρησκεία, τὴν εἰδωλολατρία καὶ τὶς ἀνθρωποθυσίες τῶν Δρυϊδῶν, μόνο ὅσοι χαιρέτισαν τὴν ἐκλογὴ τοῦ μποροῦν νὰ μᾶς τὸ ποῦν.